Verdrag van Troyes: verschil tussen versies

Frankrijk had zware verliezen geleden bij de [[Slag bij Azincourt|slag bij Azincourt]] (1415), een veldslag tijdens de [[Honderdjarige Oorlog]]. Met het Verdrag van [[Troyes]], ondertekend in de Franse stad [[Troyes]], werd besloten dat [[Karel VI van Frankrijk]], bijgenaamd de Waanzinnige, na zijn dood zou worden opgevolgd door [[Hendrik V van Engeland]]. Het verdrag was het dieptepunt voor de Franse Kroon maar tevens het hoogtepunt voor de [[Koninkrijk Engeland|Engelse Kroon]] in de Honderdjarige Oorlog<ref>Het verdrag van Troyes was overigens niet het eindpunt van de Honderdjarige Oorlog. Deze oorlog kende géén finaal vredesverdrag tussen Engeland en Frankrijk.</ref>.

 

 

In uitvoering van het verdrag trouwde Hendrik V op 2 juni 1420 met prinses [[Catharina van Valois (1401-1437)|Catharina]], dochter van Karel VI. Toen Hendrik V en Karel VI kort na elkaar stierven in 1422, werd hun zoon, respectievelijk kleinzoon, de tien maanden oude [[Hendrik VI van Engeland]], in [[Parijs]] uitgeroepen tot koning van zowel [[Frankrijk]] als [[Engeland]]<ref> Henry of Hendrik VI was dus formeel koning van Engeland en Frankrijk. Voortaan had Frankrijk 2 koningen: Hendrik VI en de dauphin [[Karel VII van Frankrijk|Karel VII]]. De situatie van 2 vorsten die zich koning van Frankrijk noemden, bleef eeuwen bestaan. Tot 1801, het jaar van de [[Act of Union (1800)|Act of Union]], droegen de Engelse koningen immers de formele titel van koning van Frankrijk. Dit alles omwille van het Verdrag van Troyes.</ref>.