Geschiedenis van Polen: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 160:
{{Zie hoofdartikel|Polen tijdens de Tweede Wereldoorlog}}
 
Op 1 september 1939 werd Polen aangevallen door nazi-Duitsland (operatie Fall Weiss) en op 17 september 1939 door de Sovjet-Unie, zoals afgesproken in het geheime gedeelte van het [[Molotov-Ribbentroppact]]. Ondanks dappere tegenstand bezweek het Poolse leger tegenover de overmacht. Polen heeft onder de Duitse bezetting ontzettend geleden. De Poolse regering en een deel van de krijgsmacht week, via Roemenië, uit naar Engeland, waar een [[Poolse regering in ballingschap|regering in ballingschap]] en een nieuw leger werden gevormd. Dat leger zou uitgroeien tot de op vier na grootste geallieerde strijdmacht. Op Poolse grondgebied herstelde de Duitse bezetter de grenzen van voor 1919. De Poolse maatschappelijke en intellectuele bovenlaag werd daar met geweld verdreven naar het zogenaamde [[Generaal-gouvernement|Generaal-Gouvernement Warschau]] waar onder [[Schutzstaffel|SS]]-gezag een bezettingsterreur werd uitgevoerd, die de Polen zwaar maar de Joden met fysieke vernietiging trof. Zij werden in getto's geconcentreerd en vandaar naar werk- en vernietigingskampen gedeporteerd waarin minder dan één op de tien eind 1944 nog in leven zou zijn (zie [[Holocaust]]).
 
In Polen was een ondergronds verzetsleger actief, het Binnenlands Leger ([[Armia Krajowa]] (AK)). De in augustus 1944 door het AK georganiseerde [[Opstand van Warschau (1944)|Opstand van Warschau]] leidde tot de bijna volledige verwoesting van de Poolse hoofdstad. De Russische "bevrijders", wilden de macht van de nationale Polen door de Duitsers laten breken, om zelf schone handen te houden. Zij maakten front op geringe afstand van de stad en staken geen vinger uit om de opstandelingen te helpen.