Gabrielle Petit: verschil tussen versies

[[Bestand:Gabrielle Petit.jpg|thumb|Standbeeld van Gabrielle Petit op het Sint-Jansplein te Brussel]]

 

Bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog was ze verloofd met een militair. Alhoewel ze het liefst aan de zijde van haar verloofde zou strijden, gaf ze zich op als vrijwilligster voor het [[Rode Kruis]]. Toen zij haar verloofde hielp te vluchten naar [[Nederland]], zodat hij zich via [[Engeland]] weer bij het Belgische leger aan de andere kant van het front kon voegen, werd zij in Folkestone geworven door de Britse inlichtingendienst [[Wallinger London]].<ref>Edwin Ruis, 'Spionnennest 1914-1918. Spionage vanuit Nederland in België, Duitsland en Engeland (Meppel 2012), p. 74.</ref> In Engeland kreeg ze een korte opleiding die haar moest voorbereiden op spoorwegspionage. De Duitse troepenbewegingen per spoor werden door haar doorgegeven aan de [[Entente|geallieerden]]. Gebruikmakend van vermommingen reisde ze door [[België]] onder de schuilnaam Legrand (''de grote'', het omgekeerde van haar echte naam). De rapporten schreef ze op kleine blaadjes zijdepapier die ze in haar kleding verstopte.

'2015, Sophie De Schaepdrijver, Biografie: Gabrielle Petit. The death and life of a female spy in the First World War'</ref>" Op 1 april 1916 werd ze voor het vuurpeloton gezet aan de [[Nationale Schietbaan]] te [[Schaarbeek]].

 

 

In [[1923]] werd voor haar in Brussel een standbeeld opgericht. Het is het eerste standbeeld voor een vrouw uit de werkende klasse op Europees grondgebied.

 

 

{{Appendix}}