|
| wapenartikel = Wapen van Mauritius
| locatiekaart = LocationMauritius.png
| talen =
| talen = rodriguessolitaire (Pezophaps solitaria) tot de onderfamilie van de dodo's (Raphinae), een onderfamilie van vogels uit de orde duifachtigen (Columbiformes). De dodo wordt vaak loopvogel genoemd omdat hij niet kon vliegen, maar behoort niet tot de biologische groep met dezelfde naam, de loopvogels (Ratites), een groep waartoe de struisvogels en de kiwi's (Apterygiformes) behoren.
Onderzoekers van de Universiteit van Oxford (Engeland) hebben in 2002 weefselmonsters genomen van overblijfselen van een dodo, de rodriguessolitaire en 35 nog voorkomende duivensoorten. Zij wilden de stamboom van deze dieren ontdekken door hun DNA te onderzoeken. Het onderzoek bevestigde dat de dodo en de rodriguessolitaire elkaars nauwste verwanten waren. Verrassender was de uitkomst dat de dodo en de rodriguessolitaire diep genesteld bleken te zijn in de duivenfamilie. Met andere woorden: sommige vliegende duivensoorten zijn nauwer verwant aan de dodo dan aan andere vliegende duivensoorten. De dodo en de rodriguessolitaire zijn het meest verwant aan de manenduif (Caloenas nicobarica), een duif uit Zuidoost-Azië. Bijna net zo nauw verwant zijn de kroonduiven (Goura sp.) uit Nieuw-Guinea. Weer een andere verwant van de dodo is de tandduif (Didunculus strigirostris), met zijn dodoachtige snavel.[2]
Gewicht[bewerken]
Over het gewicht dat de dodo had, is enige discussie. Er zijn schattingen die hem een gewicht van meer dan 20 kilogram toeschrijven.[3] Analyses van de beenderen komen echter op een lager gewicht uit: tussen 9,5 en 18 kilogram. De dodo zou daarmee lichter geweest zijn dan veel illustraties van het dier aangeven.[4]
Evolutie[bewerken]
Onderzoek heeft aangetoond dat de proto-dodo/solitaire en de voorouder van het duivengeslacht Caloenas uit elkaar gingen in het midden tot late Eoceen (rond 43 Ma). De dodo en de solitaire gingen uit elkaar in het late Oligoceen (rond 26 Ma). Deze dateringen zijn interessant, omdat ze veel verder teruggaan dan die van de eilanden Mauritius en Rodrigues zelf. Geologisch bewijs laat zien dat Mauritius ontstond tijdens een reeks vulkaanuitbarstingen, waarvan de oudste plaatsvond rond 7 Ma. Rodrigues werd pas rond 1,5 Ma gevormd. De genetische afstand tussen de dodo en de rodriguessolitaire kan dus niet ontstaan zijn door isolatie op de twee eilanden.
Boringen in de zee hebben laten zien dat onderzeese heuvelruggen rond het Mascarenen-Plateau in het late Oligoceen boven de zeespiegel uitkwamen en daarna langzaam verzonken. Onmiddellijk valt op dat de tijd waarin de dodo en de solitaire uiteengingen, overeenkomt met het eerste bewijs van land in de Mascarenen-eilandengroep. Dit geeft aanleiding tot het vermoeden dat de soorten op vroegere eilanden ontstaan zijn, voordat ze hun weg vonden naar Mauritius en Rodrigues. De dodo en de Rodrigues solitaire bereikten de eilanden door de lucht, waar ze later allebei, onafhankelijk van elkaar, evolueerden tot niet-vliegende vogels.
rodriguessolitaire (Pezophaps solitaria) tot de onderfamilie van de dodo's (Raphinae), een onderfamilie van vogels uit de orde duifachtigen (Columbiformes). De dodo wordt vaak loopvogel genoemd omdat hij niet kon vliegen, maar behoort niet tot de biologische groep met dezelfde naam, de loopvogels (Ratites), een groep waartoe de struisvogels en de kiwi's (Apterygiformes) behoren.
Onderzoekers van de Universiteit van Oxford (Engeland) hebben in 2002 weefselmonsters genomen van overblijfselen van een dodo, de rodriguessolitaire en 35 nog voorkomende duivensoorten. Zij wilden de stamboom van deze dieren ontdekken door hun DNA te onderzoeken. Het onderzoek bevestigde dat de dodo en de rodriguessolitaire elkaars nauwste verwanten waren. Verrassender was de uitkomst dat de dodo en de rodriguessolitaire diep genesteld bleken te zijn in de duivenfamilie. Met andere woorden: sommige vliegende duivensoorten zijn nauwer verwant aan de dodo dan aan andere vliegende duivensoorten. De dodo en de rodriguessolitaire zijn het meest verwant aan de manenduif (Caloenas nicobarica), een duif uit Zuidoost-Azië. Bijna net zo nauw verwant zijn de kroonduiven (Goura sp.) uit Nieuw-Guinea. Weer een andere verwant van de dodo is de tandduif (Didunculus strigirostris), met zijn dodoachtige snavel.[2]
Gewicht[bewerken]
Over het gewicht dat de dodo had, is enige discussie. Er zijn schattingen die hem een gewicht van meer dan 20 kilogram toeschrijven.[3] Analyses van de beenderen komen echter op een lager gewicht uit: tussen 9,5 en 18 kilogram. De dodo zou daarmee lichter geweest zijn dan veel illustraties van het dier aangeven.[4]
Evolutie[bewerken]
Onderzoek heeft aangetoond dat de proto-dodo/solitaire en de voorouder van het duivengeslacht Caloenas uit elkaar gingen in het midden tot late Eoceen (rond 43 Ma). De dodo en de solitaire gingen uit elkaar in het late Oligoceen (rond 26 Ma). Deze dateringen zijn interessant, omdat ze veel verder teruggaan dan die van de eilanden Mauritius en Rodrigues zelf. Geologisch bewijs laat zien dat Mauritius ontstond tijdens een reeks vulkaanuitbarstingen, waarvan de oudste plaatsvond rond 7 Ma. Rodrigues werd pas rond 1,5 Ma gevormd. De genetische afstand tussen de dodo en de rodriguessolitaire kan dus niet ontstaan zijn door isolatie op de twee eilanden.
Boringen in de zee hebben laten zien dat onderzeese heuvelruggen rond het Mascarenen-Plateau in het late Oligoceen boven de zeespiegel uitkwamen en daarna langzaam verzonken. Onmiddellijk valt op dat de tijd waarin de dodo en de solitaire uiteengingen, overeenkomt met het eerste bewijs van land in de Mascarenen-eilandengroep. Dit geeft aanleiding tot het vermoeden dat de soorten op vroegere eilanden ontstaan zijn, voordat ze hun weg vonden naar Mauritius en Rodrigues. De dodo en de Rodrigues solitaire bereikten de eilanden door de lucht, waar ze later allebei, onafhankelijk van elkaar, evolueerden tot niet-vliegende vogels.
| hoofdstad = [[Port Louis (stad)|Port Louis]]
| religie = [[hindoeïsme]] 52%, [[christendom]] 30%, [[islam]] 17%
== Geschiedenis ==
Er zijn aanwijzingen dat de [[Arabieren]] rond het jaar 1000 al van het bestaan van het eiland wisten. De Portugezen komt echter de eer toe van de eerste landing op Mauritius, begin 16e eeuw; ze noemden het 'Cirne' (= Zwaan) en het bleek onbewoond te zijn. De Portugezen gebruikten het eiland als tussenstop op de route naar Zuid- en Oost-Azië, maar vestigden zich er niet.rodriguessolitaire (Pezophaps solitaria) tot de onderfamilie van de dodo's (Raphinae), een onderfamilie van vogels uit de orde duifachtigen (Columbiformes). De dodo wordt vaak loopvogel genoemd omdat hij niet kon vliegen, maar behoort niet tot de biologische groep met dezelfde naam, de loopvogels (Ratites), een groep waartoe de struisvogels en de kiwi's (Apterygiformes) behoren.
Onderzoekers van de Universiteit van Oxford (Engeland) hebben in 2002 weefselmonsters genomen van overblijfselen van een dodo, de rodriguessolitaire en 35 nog voorkomende duivensoorten. Zij wilden de stamboom van deze dieren ontdekken door hun DNA te onderzoeken. Het onderzoek bevestigde dat de dodo en de rodriguessolitaire elkaars nauwste verwanten waren. Verrassender was de uitkomst dat de dodo en de rodriguessolitaire diep genesteld bleken te zijn in de duivenfamilie. Met andere woorden: sommige vliegende duivensoorten zijn nauwer verwant aan de dodo dan aan andere vliegende duivensoorten. De dodo en de rodriguessolitaire zijn het meest verwant aan de manenduif (Caloenas nicobarica), een duif uit Zuidoost-Azië. Bijna net zo nauw verwant zijn de kroonduiven (Goura sp.) uit Nieuw-Guinea. Weer een andere verwant van de dodo is de tandduif (Didunculus strigirostris), met zijn dodoachtige snavel.[2]
Gewicht[bewerken]
Over het gewicht dat de dodo had, is enige discussie. Er zijn schattingen die hem een gewicht van meer dan 20 kilogram toeschrijven.[3] Analyses van de beenderen komen echter op een lager gewicht uit: tussen 9,5 en 18 kilogram. De dodo zou daarmee lichter geweest zijn dan veel illustraties van het dier aangeven.[4]
Evolutie[bewerken]
Onderzoek heeft aangetoond dat de proto-dodo/solitaire en de voorouder van het duivengeslacht Caloenas uit elkaar gingen in het midden tot late Eoceen (rond 43 Ma). De dodo en de solitaire gingen uit elkaar in het late Oligoceen (rond 26 Ma). Deze dateringen zijn interessant, omdat ze veel verder teruggaan dan die van de eilanden Mauritius en Rodrigues zelf. Geologisch bewijs laat zien dat Mauritius ontstond tijdens een reeks vulkaanuitbarstingen, waarvan de oudste plaatsvond rond 7 Ma. Rodrigues werd pas rond 1,5 Ma gevormd. De genetische afstand tussen de dodo en de rodriguessolitaire kan dus niet ontstaan zijn door isolatie op de twee eilanden.
Boringen in de zee hebben laten zien dat onderzeese heuvelruggen rond het Mascarenen-Plateau in het late Oligoceen boven de zeespiegel uitkwamen en daarna langzaam verzonken. Onmiddellijk valt op dat de tijd waarin de dodo en de solitaire uiteengingen, overeenkomt met het eerste bewijs van land in de Mascarenen-eilandengroep. Dit geeft aanleiding tot het vermoeden dat de soorten op vroegere eilanden ontstaan zijn, voordat ze hun weg vonden naar Mauritius en Rodrigues. De dodo en de Rodrigues solitaire bereikten de eilanden door de lucht, waar ze later allebei, onafhankelijk van elkaar, evolueerden tot niet-vliegende vogels.
Het eiland bleef dus onbewoond, tot het in 1598 op beperkte schaal gekoloniseerd werd door Nederlandse zeelieden onder leiding van [[Wybrand van Warwijck]]. Hij noemde het naar de toenmalige [[stadhouder]] [[Maurits van Oranje|Maurits graaf van Nassau]], de latere [[prins van Oranje]]. De Nederlanders ontdekten de unieke inheemse [[dodo]], een loopvogel, ook wel ''walgvogel'' genoemd. In de zeventiende eeuw is de dodo, die gemakkelijk te vangen was, uitgestorven. Er resten alleen tekeningen en delen van het skelet van het dier. Ook de reuzenschildpad en het [[ebbenhout]] zijn van het eiland verdwenen.
| 