Heinrich Daniel Ruhmkorff: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Addbot (overleg | bijdragen)
k Robot: Verplaatsing van 12 interwikilinks. Deze staan nu op Wikidata onder d:q60992
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 7:
Ofschoon Ruhmkorff vaak de eer kreeg voor de uitvinding van de vonkinductor, was deze in feite in [[1836]] uitgevonden door de Ierse priester [[Nicholas Callan]]. Echter, Ruhmkorff verbeterde het ontwerp (net als zoveel andere technici) door [[glas]] als isolatiemateriaal te gebruiken en andere innovaties om zo vonken te produceren van meer dan 30 [[centimeter]] lang. Hij octrooieerde zijn inductor in [[1851]], en werd in [[1858]] door [[Napoleon III]] beloond met een prijs van 50 000 [[Franse frank|frank]] voor zijn grote ontdekking in de toepassing van elektriciteit. Hij overleed in Parijs in 1877.
 
Ook [[Jules Verne]] werd door Ruhmkorffs vonkinductor geïnspireerd. In diens boek ''[[Naar het middelpunt der aarde]]'' wordt de Ruhmkorff-lamp beschreven, een lichtbron die op de vonkinductor is gebaseerd en waarvan de eigenlijke 'lamp' een [[Geisslerbuisgeisslerbuis]] is. Later werd de door Verne reeds beschreven lamp door A. Dumas en Dr. Benoit ontwikkeld en op de markt gebracht. Deze is sinds [[1862]] bekend en is als mijnlamp in zeer weinig techniekmusea te vinden. Het [[Teylers Museum]] in Haarlem bezit zo'n lamp (inventarisnummer 911 (802)) die in 1864 is aangekocht. Omdat deze lamp duur en zwaar was werd hij weinig gebruikt.
 
{{Commonscat|Heinrich Daniel Ruhmkorff}}