Kernspinresonantie: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
taal |
|||
Regel 49:
| [[Paul Lauterbur|Lauterbur]] en [[Peter Mansfield|Mansfield]] ontvangen de Nobelprijs voor hun werk op het gebied van MRI.
|}
Kernspinresonatie of magnetische resonantie van atomen werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven en gemeten in moleculaire bundels door [[Isidor Isaac Rabi]] in 1938. Hierbij maakte hij gebruik van de techniek van het [[Stern-Gerlach-experiment]], een proef in 1922 uitgevoerd door [[Otto Stern]] en [[Walther Gerlach]]. In dit experiment namen Stern en Gerlach waar dat een moleculaire bundel die een magnetisch veld passeert in twee delen wordt opgesplitst. Dit fenomeen kon in 1925 worden verklaard door de ontdekking van [[elektron]]enspin door [[George Uhlenbeck|Uhlenbeck]] en [[Samuel Goudsmit|Goudsmit]]. In 1933 had Stern met zijn moleculaire bundelmethode ook het magnetisch moment (of spin) van het proton bepaald.
Rabi, een voormalig postdoc-student van Stern, verbeterde Sterns moleculaire bundelmethode en breidde die uit door het magnetisch moment van een (ongeladen) molecuul te meten. Belangrijkste innovatie van Rabi was het toevoegen van een extern [[radiogolf]]veld loodrecht op het magneetveld. Hij slaagde erin atoomkernen op bepaalde overgangen in resonantie brengen en daarbij de spin van de kern om te draaien. Hiermee kon hij de magnetische eigenschappen van atoomkernen vastleggen.
| |||