Schorsing (voetbal): verschil tussen versies

*Directe rode kaart: Deze kaart wordt gegeven als een zware overtreding door een speler is gemaakt. Hoe lang een speler dan geen actie meer mag vertonen op het veld, wordt bepaald door de zwaarte van de overtreding die was begaan door de speler zelf.

*Achteraf: Als een speler een verkeerde actie heeft gemaakt die niet door de [[Scheidsrechter|arbitrage]] is gezien, kan tegenwoordig op basis van videobeelden achteraf alsnog worden bepaald dat een speler geschorsdgeschorst wordt. Als er op deze manier een schorsing wordt opgelegd, gaat het vaak om acties die echt niet door de beugel kunnen. Vaak wordt een speler in dit soort gevallen dan ook zwaarder gestraft.

*In [[Eredivisie|Nederland]] werd [[Henk van Ramselaar]] in 1975 voor 2.,5 jaar geschorsdgeschorst, na het geven van een karatetrap aan een scheidsrechter. Dit is tot dusver de langste schorsing in de Nederlandse voetbalgeschiedenis.

*[[Vinnie Jones]] werd in 1992 voor 3 jaar geschorsdgeschorst, nadat hij in een interview voetbalgeweld verschrikkelijke overtredingen ophemelde. Dit is wereldwijd tot nog toe de langste schorsing in het voetbal.

*Een minder serieuze, maar toch tellende schorsing was van [[Selwyn Baptista]]. Hem werd in de jaren ’50 in [[Trinidad]] een schorsing van 1000 jaar opgelegd. Hij was namelijk voor 2.,5 jaar geschorsdgeschorst, maar hij had de dag ervoor toch een wedstrijd gespeeld. Hij werd dus extra gestraft met een [[levenslang]]e schorsing.