Zeezout: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
syntaxis - chemische symbolen erbij |
||
Regel 3:
In het zeewater bevinden zich diverse zouten in opgeloste toestand. Eén liter zeewater bevat ongeveer 35 gram zouten:
*24 gram [[natriumchloride]] NaCl
*5 gram [[magnesiumchloride]] MgCl<sub>2</sub>
*4 gram [[natriumsulfaat]] Na<sub>2</sub>SO<sub>4</sub>
*0,7 gram [[calciumchloride]] CaCl<sub>2</sub>
*0,8 gram [[magnesiumbromide]] MgBr<sub>2</sub>
Door deze samenstelling heeft zeezout een andere smaak dan [[keukenzout]], dat voornamelijk uit natriumchloride bestaat.
Zeezout wordt door sommigen beschouwd als een gezonder alternatief voor keukenzout
In verschillende landen, waaronder [[Chinese keizerrijk|China]] en [[India]], was zeezout voorheen de enige bron voor zout. De verkoop van zeezout was een grote bron van inkomsten voor de regering. Rond [[110 v.Chr.]] werd in China door de toenmalige heerser [[Han Wudi|Wu van Han]] het monopolie op de zouthandel opgeëist. Illegale handel werd bestraft met de [[doodstraf]].
In [[1930]] stelde het [[Verenigd Koninkrijk|Britse]] bestuur van India een belasting in op zout. Dit leidde tot de beroemde [[zoutmars]] van [[12 maart]] tot [[5 april]] die werd aangevoerd door [[Mahatma Gandhi]]. Demonstratief liepen ze liever naar de zee om eigen zout te winnen dan dat ze belasting betaalden over het zout.
| |||