Gustaaf Wappers: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Krassotkin (overleg | bijdragen)
Maiella (overleg | bijdragen)
minus hoofdletter (Romantisch), details
Regel 7:
| overleden = [[6 december]] [[1874]]
| land = [[België]]
| beroep = [[Kunstschilderkunstschilder]]
| jaren-actief =
| stijl = [[Vlaanderen|Vlaams]] [[Romantiek (schilderkunst)|Romantischromantisch]] historie-, genre- en portretschilder.
}}
'''Egidius Karel Gustaaf baron Wappers''' (ook wel ''Egied Karel Gustaaf'', Frans ''Egide Charles Gustave''; [[Antwerpen (stad)|Antwerpen]], [[23 augustus]] [[1803]] - [[Parijs]], [[6 december]] [[1874]]), was een [[België|Belgisch]] historie-, genre- en [[portretschilder]]. Met [[Louis Gallait]], [[Ernest Slingeneyer]], [[Hendrik Leys]] en [[Antoine Wiertz]] behoort hij tot de top [[Historieschilderkunst|historieschilders]] uit de Belgische romantiek ook ''[[art pompier]]'' genoemd. [[Willem Herreyns]] (1743-1827) en [[Mattheus Ignatius van Bree|Mathijs van Bree]] (1773-1839) leidden hem op aan de Antwerpse [[Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Antwerpen|Academie voor Schone Kunsten]]. In 1832 werd hij er leerkracht en van 1840 was hij er directeur. In 1853 volgde zijn concurrent in de historie-schilderkunst [[Nicaise de Keyser]] hem op.
 
== Artistieke doorbraak ==
Regel 18:
In de zoektocht naar een nieuw ideaal vonden kunstenaars en politici er elkaar. Hij maakte er kennis met het werk van [[Eugène Delacroix]]. Wappers werd de eerste Belgische kunstenaar die er zijn voordeel uit haalde. Als leider van een Antwerpse schildersgroep wilde hij het eigen verleden als inspiratie laten dienen en keerde zich tegen Matthijs van Bree, de directeur van de Antwerpse Academie. David-aanhanger Van Bree was in zijn ogen een verrader van de Vlaamse traditie à la [[Pieter Paul Rubens|Rubens]]. Wappers werd vaandeldrager van de romantische schilderkunst, die nauw verbonden is met het Belgisch nationaal gevoel.
 
In het [[Koninkrijk der Nederlanden]] van [[1830]], net voor de [[Belgische Revolutie]], lanceerde hij op een Brusselse Salon de romantiek in de schilderkunst met zijn succesrijke "De zelfopoffering van burgemeester [[Pieter Adriaansz. van der Werff|Van der Werff]]". Het stuk is nu in het [[Centraal Museum]] in [[Utrecht (stad)|Utrecht]] en verbeeldt een gebeurtenis uit de [[Tachtigjarige Oorlog]] in [[1574]]. Burgemeester Van der Werff zou zijn lichaam aan de uitgehongerde burgers van [[Leiden]] aanbieden, om hen te overtuigen stand te houden tegen de belegeraar. Het qua onderwerp politiek getinte doek beïnvloedde de Belgische schilderkunst. Wappers werd door het Brusselse Hof ontboden en kreeg opdrachten.
 
[[Bestand:Koningin Louise Marie Gustaaf Wappers.jpg|{{largethumb}}|[[Louise Marie van Orléans|Koningin Louise van België]]]]
[[Bestand:Self-sacrifice of mayor van der Werff painting by Wappers (1829).jpg|{{largethumb}}|''De zelfopoffering van burgemeester Van der Werff'', 1829, [[Centraal Museum]], Utrecht]]
[[Bestand:Baron Égide Charles Gustave WAPPERS, Cimetière Montmartre 03.JPG|{{largethumb}}|Het grafGraf op de begraafplaats Montmartre, 5e divisie]]
 
== De Septemberdagen van de Revolutie ==
Regel 43:
 
== Bibliografie ==
[[Bestand:Baron Égide Charles Gustave WAPPERS, Cimetière Montmartre 01.JPG|miniatuur|Het grafGraf op de begraafplaats Montmartre, 5e divisie, (avenue de Montebello)]]
* E. Fetis, ''Notice sur Gustave Wappers''," in ''Annuaire de l'academie royale de Belgique'', 1884.
* J. du Jardin, ''L'Art flamand''.