Versie van 11 sep 2015 10:17 bewerken MoiraMoira (overleg \| bijdragen) 529.889 bewerkingen k Wijzigingen door 213.126.104.138 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door Malinka1 ← Oudere bewerking		Versie van 13 jul 2017 19:59 bewerken ongedaan maken Bdijkstra (overleg \| bijdragen) interfacemoderatoren, moderatoren 131.309 bewerkingen k superscript o is niet gradenteken Nieuwere bewerking →
Regel 1: [[Bestand:GHS-pictogram-flamme.svg\|thumb\|150px\|Het symbool voor ontvlambare stoffen ([[GHS\|GHS-etikettering]])]] [[Bestand:Hazard F.svg\|thumb\|150px\|Het symbool voor ontvlambare stoffen ([[WMS-etikettering]])]] Een stof is (licht)(zeer licht) '''ontvlambaar''' als deze een [[vlampunt]] heeft op of beneden 55º°C. Het [[vlampunt]] is de laagste temperatuur waarbij een vloeistofdamp of gas met een uitwendige ontstekingsbron kan worden ontstoken tot een zelfonderhoudende verbranding, bij 20,9vol% zuurstof in lucht en een druk van 1013 hPa. Zeer licht ontvlambaar: [[vlampunt]] lager dan 0º°C (K0), zoals aceton. Licht ontvlambaar: [[vlampunt]] tussen 0º°C en 21º°C (K1), zoals brandspiritus. Ontvlambaar: [[vlampunt]] tussen 21º° en 55º°C (K2), zoals petroleum. Stoffen met een vlampunt boven 55º°C worden "brandbaar" (K3) genoemd, zoals dieselolie. Stoffen met een vlampunt boven 100º°C (K4) worden beschouwd als "onbrandbaar" onder normale omstandigheden, zoals teer. == Zie ook ==

Ontvlambaar: verschil tussen versies