Natiestaat: verschil tussen versies

De term '''natiestaat''' wordt wel gebruikt om aan te geven dat binnen een [[staat]] één [[natie]] (dominant) aanwezig is en dient om een [[soevereiniteit|soeverein]] territorium te bieden aan een bepaalde natie en haar culturele identiteit. Binnen deze staat leven ook mensen met een andere nationale of etnische identiteit als minderheid; buiten de staatsgrenzen vormen degenen die weliswaar tot de eigen natie behoren maar niet op het grondgebied van de beteffende staat wonen, op hun beurt minderheden. Hierin ligt de basis van de strijd tussen natiestaten: het annexeren van gebied waar de eigen natie woont en het verwijderen van minderheden die de nationale samenhang in de eigen staat bedreigen (ziedoor [[etnische zuivering]]). Het bereiken van een natiestaat wordt meestal gezien als het einddoel van een nationale staatsordening zoals in het 19de-eeuwse [[nationalisme]] nagestreefd werd. Dit nationalisme was om te beginnen een uitdrukking van de politieke emancipatie van 'het volk' tegenover de macht van de toenmalige, deels nog feodale, bovenlaag. Deze maatschappelijke bovenlaag nam, toen de aantrekkingskracht van de emancipatiebeweging bleek, en vooral na de democratische revoluties in het jaar 1848, gaandeweg het voortouw over in de nationalisering van de door hen gedomineerde samenleving. Zij werd een nationale elite die met de middelen, met name volksonderwijs, die de natiestaat haar gaf 'het volk' een nationale identiteit leerde, een proces dat begunstigd werd door de moderne middelen van de massa-media en de massa-mobiliteit.