Direct marketing: verschil tussen versies

In [[Nederland]] werd in 1937 de Nederlandse Boekenclub opgericht en in 1952 plaatste [[Herman Wehkamp]] zijn eerste ''direct response''-advertentie in de omroepbladen.

De term ''direct marketing'' werd voor het eerst in de jaren zeventig gebruikt door Lester Wunderman, die direct marketing-technieken introduceerde bij merken als American Express en Columbia Records.

Direct marketing gebruikt bijvoorbeeld (geadresseerde) [[post (brief)|post]] (direct mail), [[Telefonie|telefoon]] (ook [[telemarketing]] genoemd) en [[fax]]. Ook worden elektronische media zoals [[televisie]], [[radio]], [[teletext]], voice-datasystemen, [[sms]] en [[internet]] als middel gebruikt. Ook gedrukte media zoals [[huis-aan-huisbladenhuisblad]]en, coupons, advertenties en persoonlijke verkoop of enig ander instrument om een 'dialoog' met (potentiële) klanten aan te gaan, worden gebruikt. Daarom wordt direct marketing tegenwoordig ook ''dialogue marketing'' genoemd. Ook andere media waarbij gericht berichten verstuurd kunnen worden, kunnen voor direct marketing gebruikt worden. Wanneer het gaat om [[e-mail]], spreekt men ook wel van [[e-mailmarketing]].

ErIn Nederland zitten er wel een paar regels vast aan vastdirect marketing.

De consument kan het als onprettig ervaren dat zijn naam, adres en allerlei persoonlijke gegevens over zijn koop- en betalingsgedrag bij aanbieders bekend zijn of worden doorverkocht om deze voor commerciële doeleinden te gebruiken. De [[Wet Persoonsregistratiepersoonsregistratie]] heeft tot doel de persoonlijke levenssfeer van personen te beschermen. De wet geeft richtlijnen voor het maken van een bestand met persoonsgegevens.

Direct marketing, zoals alle andere reclameactiviteiten, wordt door consumenten soms als onprettig ervaren. In november 2007 diende de Nederlandse staatssecretaris [[Frank Heemskerk|Heemskerk]] van economischeEconomische zaken een nota van wijziging voor de [[Telecommunicatiewet]] in. Hierin steltstelde hij onder meer een wettelijk verplicht [[bel-me-niet-register]] voor. In [[Nederland]] kan men tegenwoordig aangeven dat men niet gediend is van commerciële communicatie zoals het ontvangen van folders of telefoontjes. Voor telemarketing blokkade kan dit via de website van het Bel-me-niet register. Bedrijven zijn verplicht te controleren of de te benaderen consumenten in het bel-me-niet register staan geregistreerd. Bedrijven mogen particulieren alleen benaderen als deze klant zijn (geweest) of hebben aangegeven te willen worden benaderd.

Blokkade van post kan via postfilter.nl. In België is dit mogelijk via de BDMV. Voor e-mail geldt dat een consument eerst voorafgaand toestemming moet geven voor hij benaderd mag worden (opt-in). Er zijn echter nog geen internationale regels voor, waardoor consumenten veel spam (bulk e-mail) uit metandere name de VS en Japanlanden blijven ontvangen.