Legioen: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k →Belegeringsartillerie: veldartillerie |
→Latere historie: konden => mochten |
||
Regel 84:
==Latere historie==
Door de historie van de latere [[Romeinse republiek]] en het [[Romeinse keizerrijk]] heen speelden legioenen een belangrijke politieke rol. Hun acties konden het rijk veiligstellen voor of afnemen van een [[Romeinse keizer]]. Een voorbeeld is de nederlaag van [[Vitellius]] in het [[Vierkeizerjaar]], waar de beslissende factor was de keuze van de [[Donau]] legioenen om [[Vespasianus]] te steunen. Tegen de [[1e eeuw v. Chr.]] werd de bedreiging van de legioenen onder een demagoog erkend. Gouverneurs
Omwille van economische en politieke redenen reduceerde Augustus het aantal legioenen van bijna 50 tot slechts 25. Tegelijkertijd verhoogde hij substantieel het aantal hulptroepen tot het niveau waar zij gelijk in aantal waren aan de legionairs. Hij vestigde ook de [[Praetoriaanse garde]] samen met een permanente [[Romeinse marine]]. Zijn militaire beleid bleek deugdelijk en kosteneffectief, en werden over het algemeen doorgezet door zijn opvolgers. Deze keizers zouden terughoudend zijn in het creëren van nieuwe legioenen, naargelang de omstandigheden daar om vroegen of toestonden, totdat de sterkte van het stande leger om en nabij de 30 legioenen bedroeg. Met 4000 - 6000 legionairs in elk legioen, ondersteund door evenveel hulptroepen, was de omvang van een legioen tijdens de [[Pax Romana]] zo'n 8000 tot 12.000 man. (De meer prestigieuze legioenen of diegene die gestationeerd waren aan vijandige grenzen of onrustige provincies waren over het algemeen groter). Sommige legioenen zouden met versterkingen tijdelijk tot 15.000 - 16.000 man kunnen uitgroeien, ongeveer de omvang van een moderne [[Divisie]]
| |||