Marschner was de zoon van een handwerksman uit [[Bohemen]]. Zijn eerste muzieklessen kreeg hij van [[Johann Gottfried Schicht]] en hij begon al vroeg te componeren. Toch wilde hij [[jurist]] worden, maar omstreeks 1815-1816 ontmoette hij [[Ludwig van Beethoven]], die zo'n indruk op hem maakte dat hij besloot zich aan de muziek te wijden. Hij begon zijn carrière in 1817 als particulier muziekleraar in het paleis van graaf Johann Nepomuk Zichy in [[Bratislava|Preßburg]]. Daar schreef hij zijn eerste opera's. ''Heinrich IV und D’Aubigné'' beleefde in 1820 zijn première, met Weber als dirigent, in [[Dresden]], waar hij vervolgens ging wonen. Hij werd er in 1824 tot Musikdirektor van de opera benoemd en verruilde die functie in 1827 voor dezelfde in het Theater der Stadt [[Leipzig]] aan het Stadtheater . Daar vestigde hij definitief zijn naam als vooraanstaand componist met de opera's ''[[Der Vampyr]]'' (1828) en het op [[Walter Scott (schrijver)|Walter Scott]]s ''[[Ivanhoe (roman)|Ivanhoe]]'' gebaseerde ''Der Templer und die Jüdin'' (1829), beide op een [[libretto]] van zijn zwager [[Wilhelm August Wohlbrück]]. Toen hij vanaf 1831 het Hoftheater van het [[Koninkrijk Hannover]] ging leiden, eerst als Hofkapellmeister, later als Generalmusikdirektor, was zijn volgende succes ''[[Hans Heiling]]'' (1832), die naast ''Der Vampyr'' als zijn voornaamste opera wordt beschouwd. Hij was hiermee op het hoogtepunt van zijn roem, maar die begon te tanen door de successen van [[Giacomo Meyerbeer]] en later vooral door de vernieuwingen van [[Richard Wagner]], die wel door hem is beïnvloed, onder meer bij het gebruik van [[Spreekkoor (muziek)|Sprechgesang]]. Marschner had in 1840 de ambitie [[Gaspare Spontini]] op te volgen aan de [[Staatsoper Unter den Linden|Hofoper]] in [[Berlijn]], maar dat lukte niet. Zijn laatste opera's ''Austin'' (1852) en ''Sangeskönig Hiarne und das Tyrfingschwert'' (1863) hadden maar matig succes. Hij bleef tot 1859 in Hannover werken. Daarna probeerde hij in [[Parijs]] vaste voet aan de grond te krijgen, maar hij keerde teleurgesteld terug naar Hannover, waar hij in 1861 stierf, 66 jaar oud.
