Deltavliegen: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Queeste (overleg | bijdragen)
Versie 46429442 van 213.127.154.58 (overleg) ongedaan gemaakt - vandalisme
Pep.n (overleg | bijdragen)
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 5:
Internationaal wordt Deltavliegen georganiseerd door de CIVL ([[Commission Internationale de Vol Libre]]), een afdeling van de FAI ([[Federation Aeronautique Internationale]]). Door de CIVL is zeilvliegen in vijf klassen verdeeld, waarbij de klassering betrekking heeft op typen toestel waarmee gevlogen wordt. Zo is ''deltavliegen'' klasse 1, ''parapenten'' is klasse 3, ''rigids'' (niet-flexibele vleugels die gestuurd worden middels beweegbare stuurvlakken) zijn klasse 2 en ''swifts'' en dergelijke (als klasse 2 maar met de piloot niet hangend in een harnas, maar zittend in een cockpit-achtige, al dan niet gestroomlijnde kooi) zijn klasse 5.
 
In Nederland is deltavliegen georganiseerd door de afdeling Deltavliegen van de KNVvL ([[Koninklijke Nederlandse Vereniging voor Luchtvaart]]).
Evenzo groepeert de Belgische Vrije Vlucht Federatie de beoefenaars van deltavliegen en parapente in België. De beide koepelorganisaties verzorgen het beheer van deze sporten (vliegplaatsen, brevetten, examens,...), organiseren Nationale Kampioenschappen, en vertegenwoordigen de sporten op internationaal vlak.
 
Zoals geldt bij alle vliegtuigen hebben delta's snelheid nodig. Delta's vliegen al vanaf een 20 km per uur relatieve wind (wind ten opzichte van de vleugel). Zodoende kan er lopend (van een helling) gestart worden. Buiten de "foot-launched" start zijn er nog verschillende methoden om te starten: Jeje aan een kabel op laten slepen (met een vaste lier, een sleepboot, een [[ultralight]]-vliegtuigje, een auto-lier of een vrachtwagen met lierplatform) of je door een luchtballon laten droppen. Eenmaal veilig en hoog in de lucht kan er hoogte gewonnen worden door gebruik te maken van [[thermiek]] of van [[hellingstijgwind]].
 
==Beschrijving==
Deltavliegen is een sport waarbij de piloot ligt in een harnas dat bevestigd is onder een vlieger. Een deltavlieger is dus geen vlieger maar een zeer goed bestuurbaar zweefvliegtuig. De sport wordt zowel recreatief als competitief beoefend. Dit zweefvliegtuig had tot aan de jaren tachtig van de twintigste eeuw een sterk driehoekige vorm, men sprak dus wel over delta's of deltavleugels. De vorm van de huidige generatie vleugels gaat steeds meer lijken op die van een traditioneel [[zweefvliegtuig]], wat [[Aerodynamica|aerodynamisch]] gunstiger eigenschappen heeft.
 
Zelfstandig deltavliegen wordt door zo'n 400 à 500 Nederlanders en een 250-tal Belgen beoefend. Delta's zijn snel samengevouwensamen te vouwen en makkelijk transporteerbaar op de lastdragers van een personenauto. De omstandigheden zijn in bergachtige gebieden veelal beter geschikt om langere vluchten (van enkele uren) op grotere hoogten (vaak ook enkele duizenden meters) te maken. Hierdoor wordt het vliegen voor de recreant-piloot vaak beoefend tijdens een gecombineerde vakantie in de bergen. Een delta maakt bij die langere vluchten net als de vogels en traditionele zweefvliegtuigen gebruik van hellingstijgwind en thermiek.
Vliegen met een deltavleugel schenkt de piloot een onovertroffen vogelmens-ervaring en een magnifiek uitzicht over het landschap om hem heen en een betrekkelijk gedoseerde fysieke belasting, die na een vlucht een gezonde voldoening geeft vergelijkbaar met een bezoek aan de sportschool.