Tweede Gelderse Oorlog: verschil tussen versies

Dit leidde uiteindelijk tot een conflict over een grensgebied, de heerlijkheid Kuuk ([[Cuijk (plaats)|Cuijk]]). De heer van Kuuk, Jan Wenemar was een leenheer van hertogin Johanna maar bevriend met hertog Willem. Zijn poging een onafhankelijke koers te handhaven leidde in 1386 tot het beleg van zijn hoofdstad [[Grave (plaats)|Grave]], door Brabantse troepen. De goed verdedigbare stad aan de [[Maas]] werd over de rivier vanuit Gelre constant bevoorraad en het beleg mislukte. Bemiddeling door graaf [[Albrecht van Beieren (1336-1404)|Albrecht van Beieren]]/Holland, tevens schoonvader van hertog Willem leidde in 1387 tot een bestand en het vertrek van de belegeraars.

==De invasie vanin Gelre (29 juli 1388)==

Via de Staaij, een doorwaadbare plaats bij de plaatsen [[Ravenstein (stad)|Ravenstein]] en [[Niftrik (plaats)|Niftrik]], werden in het geheim in één dag 10.000 soldaten overgebracht naar de Gelderse oever. De huurlingen gingen zich echter te buiten aan plundering van de dorpen Niftrik, [[Wijchen (plaats)|Wijchen]], [[Hernen]] en [[Balgoy]]. Onduidelijk is hoe men in Nijmegen op de hoogte raakte van de invasie, maar de hertog, die zijn legers noodgedwongen verspreid langs de Maas had opgesteld wist als reactie op de dreiging ca. 300 ruiters en 400 burgers op de been te brengen.

De Brabantse legers hadden op de oever van de Maas hun kamp opgeslagen om de volgende dag de slecht verdedigbare stad Nijmegen aan te vallen. De zo goed als zekere overwinning werd op voorhand met buitgemaakte drank tot diep in de nacht gevierd. Bij het eerste ochtendlicht viel de Gelderse ruiterij de slaapdronken Brabanders met veel kabaal aan. De hierdoor ontstane paniek in het kamp leidde tot een stormloop op de doorwaadbare plaats. Vele soldaten, slapend in hun wapenuitrusting, verdronken in de rivier, werden vertrapt of door de Gelderse ruiters en boogschutters afgeslacht.

Na dit fiasco stond de lege Brabantse schatkist geen verdere oorlogsinspanningen toe. De Brabanders braken het beleg op en vertrokken. Onderhandelingen leidden tot een verdrag waarbij de heerlijkheid een deel van Brabant bleef, met verregaande autonomie. Vele adellijke families kochten hun krijgsgevangen gemaakte verwanten vrij. Anderen bleven nog jaren in gevangenschap en werken als dwangarbeiders aan de versterking van Nijmegen. De Bourgondische hertog Filips, die zijn nicht financieel gesteund had met geld uit de Franse schatkist, was een van de drie regenten van zijn neef, de jonge koning [[Karel VI van Frankrijk]].

De Bourgondische hertog Filips, die zijn nicht financieel gesteund had met geld uit de Franse schatkist, was één van de drie regenten van zijn neef, de jonge koning [[Karelschoof VI van Frankrijk]]. Na dit echec schoofnu de koning zijn ooms als regenten terzijde en nam zelf de leiding van het land terin handhanden. Hij organiseerde een strafexpeditie naar Nijmegen en bracht hiervoor een leger van 100.000 man op de been.De Deze veldtocht tegen Gelre vond plaats in september en oktober 1388. De expeditie kwam mede tot stand doordat de hertog van Gelre de Franse koning op persoonlijke titel had uitgedaagd tot een duel. DitHet leger strandde, na een moeizame tocht door de Ardennen, ten zuiden van Roermond. In Gelre wachtten de Fransen weinig gevechten en geen roem. Door de regenrijke zomernazomer werdenwaren de tenten drijfnat van de Fransen drijfnat en de levensmiddelen bedierven door het vocht. De veldslag verzandde inNa onderhandelingen waarwist de de vader van hertog Willem met de koning een verdrag wist te sluiten. De hertog moest zijnbood verontschuldigen aanbiedenaan en zo waswaarmee de Franse eer was gered. Gelre bleef een onafhankelijk hertogdom.