Nederlandsche Kultuurkamer: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Categorie:Tweede Wereldoorlog in Nederland verwijderd (HotCat.js) |
|||
Regel 35:
* De schrijver [[Jan de Hartog]] weigerde lid te worden van de Kultuurkamer. Zijn boeken mochten daardoor niet meer herdrukt worden.
* [[Ferdinand Bordewijk]] weigerde zich in aan te sluiten en mocht niet meer schrijven. Hij schreef echter toch door, onder het pseudoniem Emile Mandeau. Zijn werk ''Verbrande erven'' verscheen in 1944 onder die schuilnaam bij een [[Illegaliteit (Tweede Wereldoorlog)#Illegale en clandestiene publicaties|clandestiene]] uitgeverij, [[De Bezige Bij]].
* Toen [[Adriaan Roland Holst]] zich bij de Kultuurkamer moest aanmelden deelde hij mee zich te schikken omdat dit nu eenmaal moest door de maatregelen van de bezetting, maar stelde daarbij dat ''Uw afkeuring van mijn lidmaatschap door mij op hoogen prijs zal worden gesteld''. Daarna moest hij [[onderduiken (Tweede Wereldoorlog)|onderduiken]]. Temeer daar hij een afschrift van het bovenstaande ook nog aan de Duitse autoriteiten stuurde met begeleidende brief waarin hij stelde dat het pas sinds kort duidelijk was dat ''die sich vollziehende Veränderung von Cultuur in Kultur sich auf dem Wege von Polizeimaßnahmen durchsetzen würde. Als Westeuropäer fällt es nicht leicht, sich von diesen,
In tegenstelling tot veel schrijvers meldden de meeste [[uitgeverij|uitgevers]] zich wel voor de Kultuurkamer. Een krant die door bleef gaan was bijvoorbeeld [[De Telegraaf]], en die van de bezetter uiteraard alleen maar de nazi-kant mocht belichten. Aanvankelijk probeerde de hoofdredactie de pro-Duitse artikelen (geschreven door NSB-journalisten die bij de krant werkten) zo veel mogelijk naar de laatste pagina van de krant te dirigeren. Dat lukte aanvankelijk ook, maar uiteindelijk werden alle leden van de hoofdredactie door de nazi's uit de Telegraaf-redactie gewerkt. Wat overbleef was een volledig door de Duitsers gecontroleerde redactie en een pro-Duitse krant. In reactie daarop ontstonden verschillende illegale uitgeverijen, zoals [[De Bezige Bij]].
| |||