Hoge Raad der Nederlanden: verschil tussen versies

De wettelijke opdracht aan de Hoge Raad is het bewaken van de rechtseenheid in het Koninkrijk door uitspraken van lagere rechters wegens strijd met de wet te vernietigen (casseren). De Hoge Raad heeft tot taak wetten uit te leggen en draagt daarmee bij aan de rechtsvorming en de rechtsontwikkeling. dieDie taak is verder geaccentueerd doordat sinds 2015 rechtbanken en gerechtshoven de Hoge Raad rechtstreeks rechtsvragen voorkunnen te leggenvoorleggen (prejudiciële vragen) in het belang van de ontwikkeling en de eenheid van het recht. Daarnaast doet de Hoge Raad aan rechtsbescherming door in te grijpen als lagere rechters fouten maken of hun oordelen niet voldoende motiveren. De Hoge Raad der Nederlanden is de hoogste rechtsprekende instantie in Nederland voor het civiele recht, het strafrecht en het belastingrecht. De civiele kamer van de Hoge Raad behandelt ook wel zaken, die in de rechtswetenschap eerder tot het staatsrecht of het bestuursrecht worden gerekend bijvoorbeeld op het gebied van ruimtelijke ordening, onteigening of gedwongen opnames. Voor het civiele recht en het strafrecht is de Hoge Raad eveneens de hoogste rechter in Aruba, Curaçao, Sint Maarten en Bonaire, Saba en Sint Eustatius. De Hoge Raad is geen herkansing voor wie geen gelijk heeft gekregen bij de lagere rechters. De Hoge Raad kan alleen vragen beantwoorden die relevant zijn voor de ontwikkeling en de eenheid van het recht of ingrijpen bij een onbegrijpelijk oordeel van de rechter. Lagere rechters richten zich naar de uitspraken van de Hoge Raad. Vooral als de wetgever 'open normen' gebruikt, zijn de uitspraken van de Hoge Raad daarom bepalend voor de vormgeving van het recht.