Tineke Hidding: verschil tussen versies

Kunststofbanen waren in de [[1960-1969|jaren zestig]] in Nederland een onbekend fenomeen. Nadat in 1971 op [[Nationaal Sportcentrum Papendal|Papendal]] de allereerste kunststofbaan was geopend, ging Tineke Hidding bij haar vader achter op de [[bromfiets]] helemaal van Deventer naar [[Arnhem]] om naar die baan te kijken. Later, toen ze achttien was en ze een eigen autootje had, zou ze er vaak stiekem trainen. In die periode was zij voornamelijk op zichzelf aangewezen, want haar toenmalige jeugdtrainer, Arend Karenbeld, was vanwege zijn werkzaamheden inmiddels naar [[Groningen (stad)|Groningen]] verhuisd, al ging ze in de vakantieperiodes nog wel eensweleens bij hem trainen. Zelf vindt ze, dat dit voor haar niet zo’n gunstige periode is geweest, omdat ze een type was dat per training iets wilde bereiken. "Als ik voor een training dacht: ik wil die afstand springen, dan ging ik pas naar huis als ik dat gesprongen had."<ref name="Voetlicht"/>