Dominicus Guzmán: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 21:
Hij studeerde in [[Palencia (stad)|Palencia]] en werd rond 1195 [[seculiere kanunnik|kanunnik]] van de kathedraal van Osma (tegenwoordig [[Burgo de Osma]]). In 1203 en 1205 begeleidde hij als subprior van het [[kapittel|kathedraalkapittel]] bisschop [[Diego van Osma]] op reizen naar Scandinavië in opdracht van de koning van Castilië. Dominicus vatte hierdoor het idee op om in Scandinavië te gaan missioneren.
[[File:Berruguete ordeal.jpg|{{largethumb}}|left|''De H. Dominicus en de Albingenzen'' ([[Pedro Berruguete]], ca. 1493-99). Dit propagandaschilderij is gebaseerd op een disputatio tussen pauselijke predikanten en katharen uit april 1207.<ref>Aan pauselijke zijde: Dominicus, bisschop Diego van Osma, [[Pierre de Castelnau]] en Raoul de Fontfroide (uit de [[Abdij Sainte-Marie de Fontfroide|abdij van Fontfroide]]). Aan kathaarse zijde: Arnaud Othon, Guilabert de Castres, Benoît de Termes en Pons Jourdain. Vier lekenrechters arbitreerden op basis van schriftelijke argumenten en antwoorden.</ref> Het 15-daagse debat vond plaats in de kathaarse burcht van [[Montréal (Aude)|Montréal]]. Het argumentatieschema van Dominicus werd in het vuur geworpen bij wijze van [[godsoordeel]], maar steeg telkens uit boven de vlammen.<ref>Althans volgens de kroniek van monnik [[Pierre des Vaux de Cernai]], ''Hystoria Albigensis. Historia de factis et triumphis memorabilibus nobilis viri domini Simonis comitis de Monte Forti'', 1213-1218.</ref> In deze 15e-eeuwse versie werden boeken van beide kampen in het vuur geworpen en bleven alleen die van de katharen branden.]]
In 1206 kreeg hij van de paus een missietaak in de [[Languedoc (provincie)|Languedoc]], waar hij samen met [[cisterciënzers]] de [[Katharen|Kathaarse]] ketters moest bestrijden. Deze monniken bereikten weinig door hun hooghartige optreden en luxueuze uitstraling. Dominicus begon daarom in alle eenvoud te prediken. Volgens Dominicus moest ketterij namelijk bestreden worden door predikheren die met hun eenvoudige leefstijl hun woorden geloofwaardigheid en autoriteit verschaften. Dominicus' prediking had aanvankelijk een zeker succes. Eind 1206 stichtte hij te [[Prouille]] (hedendaags [[Fanjeaux]]) een vrouwenklooster, het eerste klooster van de latere [[dominicanessen]]. Rome probeerde met de zg. [[Albigenzische Kruistochten]] (1209 - 1229) een einde te maken aan het katharisme. In veel ingenomen steden kwamen geen grote aantallen katharen voor. De kathaarse parfaits konden gemakkelijk ontsnappen naar andere plaatsen. Er waren nog talrijke toevluchtsoorden onaangeraakt gebleven. Toch mag het belang van de kruistochten niet onderschat worden. Gewoonlijk zochten de katharen bescherming bij de lokale heren die hen welgezind waren. Als deze ten val gekomen waren, verloren de katharen hun beschermheer en vertoonden ze zich ook niet meer in die omgeving. De Languedoc was niet langer een gastvrije plaats voor de katharen. De kruistochten hebben de weg vrijgemaakt voor de [[Inquisitie]].
Regel 30:
Dominicus inspireerde mensen door zijn opgewekte aard, praktische instelling en scherp oog voor de tekenen van de tijd. Hij richtte een dynamische orde op met als hoofdtaken [[preek|prediking]] en zielzorg. Van Dominicus zijn behalve enkele brieven geen geschreven werken bewaard gebleven.
== Voetnoten ==
{{references|90%}}
{{Appendix|1=Bronnen|2=
| |||