John Adams (politicus): verschil tussen versies

Adams, een advocaat van beroep, was als lid van het [[Continental Congress]] een van de belangrijkste figuren bij het opstellen en opmaken van de [[Amerikaanse Onafhankelijkheidsverklaring]]. Als top-diplomaattopdiplomaat was hij de eerste Amerikaanse ambassadeur naar de [[Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden]] van 1782 tot 1788, daarnaast diende hij ook als de eerste ambassadeur naar het [[Koninkrijk Groot-Brittannië]] vanaf 1785 tot 1788. Tijdens de [[Amerikaanse presidentsverkiezingen 1789|Amerikaanse presidentsverkiezingen van 1789]] werd Adams verslagen door de oud-opperbevelhebber van de [[Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog|Onafhankelijkheidsoorlog]] [[George Washington]] en werd vervolgens benoemd als de [[Lijst van vicepresidenten van de Verenigde Staten|1e]] [[vicepresident van de Verenigde Staten]] onder president [[George Washington|Washington]] en diende van 1789 tot 1797. Voor de [[Amerikaanse presidentsverkiezingen 1796|Amerikaanse presidentsverkiezingen van 1796]] was Adams de kandidaat namens de [[Federalistische Partij]] en versloeg de kandidaat van de [[Democratisch-Republikeinse Partij]] [[Thomas Jefferson]] die daarna [[vicepresident van de Verenigde Staten|vicepresident]] onder Adams werd. Tijdens [[Amerikaanse presidentsverkiezingen 1800|Amerikaanse presidentsverkiezingen van 1800]] werd Adams verslagen voor een tweede termijn door zijn [[vicepresident van de Verenigde Staten|vicepresident]] [[Thomas Jefferson]].

John Adams overleed op [[4 juli]] [[1826]], exact vijftig- jaar na de Amerikaanse Onafhankelijkheidsverklaring op 90-jarige leeftijd.

In [[1778]] voegde Adams zich bij de Amerikaanse missieambassade in Parijs, die onder leiding stond van [[Benjamin Franklin]]. Mede vanwege de stroeve samenwerking ging Adams in [[1780]] naar [[Amsterdam]] om financiële steun te zoeken voor de opstand en bijnaar [[Johan Luzac]], de uitgever van de ''Gazette de Leyde'' om die op de hoogte te stellen van de debatten over de Amerikaanse grondwet. Vanaf [[1782]] was hij officieel gezant te Den Haag; vanaf 1785 ook in Londen.

Adams was bij de presidentsverkiezingen van [[Amerikaanse presidentsverkiezingen 1789|1789]], [[Amerikaanse presidentsverkiezingen 1792|1792]], [[Amerikaanse presidentsverkiezingen 1796|1796]] en [[Amerikaanse presidentsverkiezingen 1800|1800]] kandidaat en werd in [[1796]] gekozen tot president met zijn politieke rivaal [[Thomas Jefferson]] als zijn vicepresident en op 4 maart 1797 werd hij ingezworenbeëdigd. Zijn presidentschap werd mede gekenmerkt door een oorlog tussen [[Groot-Brittannië]] en [[Frankrijk]] waarbij Adams' sympathie bij de Engelsen lag terwijl de Democratische Republikeinen van Jefferson de Fransen de voorkeur gaf. In deze periode liepen de spanningen met Frankrijk hoog op mede doordat de Fransen de Amerikaanse scheepvaart hinderden.

Van grotere betekenis echter was de zogenaamde X-Y-Z affaire. De Franse regering onder [[Charles-Maurice de Talleyrand|Talleyrand]] weigerde door Adams gezonden diplomaten te ontvangen tenzij ze een aanzienlijke som geld overhandigdeoverhandigden aan Frankrijk. Adams stuurde het [[Amerikaans Congres]] een brief over deze ondiplomatieke behandeling door Frankrijk en al gauw liep dit uit op een roep tot oorlog waarbij de populariteit van Adams toenam. Er volgde enige schermutselingen ter zee waarbij de jonge Amerikaanse marine de koopvaardij te hulp schoot maar onderhandelen voorkwam een regelrechte oorlog.