|
De club speelt op sportpark Gerner in Dalfsen.
= Historie =
Het heden van de Sportvereniging Dalfsen is nauw verweven met het verleden. Dit komt het sterkst tot uitdrukking in de clubkleuren van de vereniging: roodgeel, die al van 1928 dateren. Al vóór 1920 werd er in Dalfsen al druk gevoetbald. Er waren zelfs meerdere voetbalverenigingen. De oudste voetbalverenigingen waren Rapiditas en Spartaan, in 1922 gewijzigd in Voetbalvereniging ‘Dalfsen’, weer later Dalfser Voetbal Club DVC.
In de tweede helft van de jaren twintig jaren ontstonden er meer voetbalclubs in Dalfsen. In de jaargangen van de Dalfser Courant uit die tijd staan namelijk verslagen tegen van wedstrijden van DVC tegen Sportclub Dalfsen en DVO, en in de ‘Dalfser’ van 6 april 1928 wordt de oprichting gemeld van de voetbalvereniging De Jonge Kampioenen (DJK), die start met 29 leden. In die twintiger jaren werden er in Dalfsen ook junioren-clubs opgericht, zoals DWS (Door Wilskracht Sterk), TOP (Tot Ons Plezier) en, in de buurtschap Ankum, de Ankummer Boys. De oprichting van de Ankummer Boys was een initiatief van schoolmeester Van der Meulen, zelf oud-speler van [[DVV Go-Ahead|Go Ahead Deventer]].
=== 1928: Ankummer Voetbal Club AVC ===
Uit die Ankummer Boys ontstond in 1928 AVC, de Ankummer Voetbal Club, en dat zou uiteindelijk de voorloper zijn van de huidige Sportvereniging Dalfsen. De clubkleuren werden, hoe kan het anders, rood-geel, de kleuren van Go Ahead, waarbij meester Van der Meulen gevoetbald had. De club was helaas geen lang leven beschoren. Al na vier jaar, in 1932, werd de Ankummer Voetbal Club opgeheven. De concurrentie van de voetbalclubs uit dorp Dalfsen was blijkbaar te groot.
Er verstreken in de buurtschap [[Ankum (Dalfsen)|Ankum]] vier voetballoze jaren, maar in 1936 kwam er weer een nieuwe voetbalvereniging van de grond: de Ankummer Voetbal Vereniging, kortweg AVV. De eerste maanden speelde AVV op het terrein van bakker-caféhouder L. Massier aan de Hessenweg (Het Roode Hert). In 1937 vond er een verhuizing plaats naar een weiland van penningmeester Hulsebosch, ook aan de Hessenweg, even ten oosten van de Gerner Slag.
=== Versterking ===
Het was ook het jaar waarin de Ankummer Voetbal Vereniging flinke versterking kreeg uit dorp Dalfsen. De eerste vier ‘overlopers’ – zij kwamen van de Dalfser Voetbalclub DVC – waren de gebroeders Jan en Willem Rientjes, Gerard van der Vegt en Paul Siero, later gevolgd door andere spelers van DVC en ook van Sportclub Dalfsen. Het betekende het einde van de Dalfser Voetbal Club DVC en van Sportclub Dalfsen. De Jonge Kampioenen was toen al lang van het voetbaltoneel verdwenen.
De toestroom vanuit dorp Dalfsen – er waren op een gegeven moment meer Dalfsenaren dan Ankummers – leidde al spoedig tot een wijziging van de naam van Ankummer Voetbal Vereniging in Algemene Voetbal Vereniging, maar het bleef wel AVV. In 1939 werd de vereniging ontbonden wegens spelerstekort. Veel jongens werden toen namelijk vanwege de mobilisatie opgeroepen voor de dienstplicht.
=== (Her)oprichting ===
We schrijven inmiddels voorjaar 1942. In de kapsalon van Jan Rientjes aan de Wilhelminastraat is de voetbalsport steevast een onderwerp van gesprek bij veel van zijn vaste klanten. Geen wonder, want zij waren, net als ‘de kapper’, tot aan de ontbinding van de vereniging in 1939, lid geweest van AVV. En zo werden er, in de salon van kapper Rientjes, in dat donkere oorlogsjaar, plannen gesmeed voor de (her)oprichting van een voetbalclub. De naam werd weer AVV, Algemene Voetbal Vereniging, mede omdat de bezetter de oprichting van een nieuwe club niet toestond.
Het voetballen beperkte zich hoofdzakelijk tot vriendschappelijke wedstrijden tegen clubs uit de directe omgeving en gespeeld werd er op het veld van de in 1939 ontbonden vereniging, dus bij bestuurslid Hulsebosch aan de Hessenweg. Het was echter niet van lange duur: er ontstond een spelerstekort, doordat veel leden moesten onderduiken of door de Duitsers tewerkgesteld werden. De vereniging bleef nog wel bestaan, maar het was een sluimerend bestaan met nog maar af en toe een wedstrijd. Maar al kort na de bevrijding, in mei 1945, ging de bal weer rollen. Al snel telde de vereniging meer dan vijftig leden en dus meerdere elftallen. In diezelfde maand werd er al in competitieverband gespeeld.
=== Velden ===
Gespeeld werd op een stuk weiland aan de Wilhelminastraat, ongeveer tegenover de R.K. begraafplaats. Het was caféhouder Bernard Lenferink die een veld beschikbaar stelde en zijn café dienst deed doen als clubcafé. Een jaar later werd het een officieel voetbalveld, dat op donderdag 16 mei 1946 feestelijk in gebruik genomen werd met een wedstrijd tegen [[OVC '21|OVC]] uit Ommen en met muzikale medewerking van Excelsior. Veldperikelen bleven er nadien overigens wel. In 1947 werd er gevoetbald op een terrein bij Noordman en in 1948 stelde molenaar Feijen een terrein beschikbaar naast zijn maalderij, waarop gedurende vele jaren is gevoetbald. Er werden ook successen geboekt. In de onderafdeling van de KNVB klom het 1e elftal in het seizoen 1954-1955 op naar de 1e Klasse A en één jaar later wist het zelfs door te stoten naar de 4e Klasse van de ‘grote’ KNVB. Het succes was evenwel van korte duur: één seizoen later volgde alweer degradatie naar de onderafdeling.
Een grote mijlpaal in de geschiedenis van de vereniging, met verstrekkende positieve gevolgen, deed zich voor in 1963. Het bestuur had in die tijd een nieuwe secretaris gekregen in de persoon van Arend Vrielink, toen werkzaam op de gemeentesecretarie van Dalfsen (later gemeentesecretaris in [[Goor]]). Hij gaf de aanzet tot de oprichting van een afdeling gymnastiek. Dat was op 23 augustus 1963 en gelijktijdig werd de Algemene Voetbal Vereniging AVV omgedoopt in Sportvereniging Dalfsen, kortweg SVD. Meerdere mijlpalen volgden elkaar toen in een snel tempo op.
=== Babbeltje ===
Eén jaar later, in 1964, zag het clubblad ’t Babbeltje het levenslicht. Sindsdien is dat blad maandelijks verschenen en in al die jaren is het een zeer belangrijke informatiebron geweest voor de leden van SVD. Ook vandaag de dag verschijnen er nog Babbeltjes, ondanks het huidige tijdperk van digitalisering. Dat neemt overigens niet weg dat SV Dalfsen ook online flink aan de weg timmert, met onder andere een prachtige website.
Een gedenkwaardig jaar was 1967, toen het 25-jarig jubileum werd gevierd. De vereniging telde toen ruim 450 leden. Er gebeurde na dat jubileumjaar 1967 nog veel meer. De dames voelden behoefte aan een teamsport en dat leidde op 10 juni 1968 tot de oprichting van een afdeling dameshandbal, in 1972 uitgebreid met herenhandbal. Het was een schot in de roos. Anno 2017 spelen de dames in de eredivisie, waar de ploeg inmiddels al zes seizoenen op rij het landskampioenschap veroverde. Diverse speelsters kwamen uit voor het nationale handbalteam of maakten de stap naar een buitenlandse topcompetitie. Het herenhandbal beleefde ook hoogtepunten, maar bleek uiteindelijk toch geen bestaansrecht te hebben. Eind 20e eeuw deden de mannen een nieuwe poging, maar in april 2000 ging de stekker er definitief uit.
=== Gerner ===
Een andere belangrijke gebeurtenis was de opening van het sportcomplex Gerner op 16 augustus 1969. Dat was ook wel noodzakelijk, want het terreinprobleem was door het groeiende ‘voetballegioen’ (ook mede door de in 1962 opgerichte zustervereniging [[ASC '62|ASC]]) erg nijpend geworden. Vanuit de gemeente was daarom in 1967 al een noodvoorziening getroffen door de aanleg van een paar speelvelden aan de Brethouwerstraat.
Inmiddels spelen de teams van SV Dalfsen al bijna een halve eeuw de thuiswedstrijden op Sportpark Gerner. Door de jaren heen kende het sportpark wel de nodige renovaties. In 2000 werd de kantine bijvoorbeeld grondig gerenoveerd. Ook in 2011 vond een belangrijke ingreep plaats, toen Gerner werd voorzien van twee kunstgrasvelden. Het veld voor de kantine werd van kunstgras, evenals het nieuw aangelegde veld F, op het voormalige trainingsveld. Met deze prachtige nieuwe matten kunnen de thuiswedstrijden ook door gaan als de weersomstandigheden niet optimaal zijn. Daarnaast trainen bijna alle teams twee keer per week op het kunstgras. Ongeveer tegelijk met de aanleg van de kunstgrasvelden werd de kantine flink uitgebreid. Er kwamen twee ruime bestuurskamers, zodat afscheid genomen kon worden van de veel te kleine vergaderruimte bij de ingang. Ook in 2014 werd het sportpark verfraaid. Er kwamen nieuwe kleedkamers en de nog bestaande kleedruimten werden opgeknapt. Het hoofdveld werd voorzien van een nieuw scorebord.
=== Clubgebouw ===
Terug naar de historie. Van het een komt het ander, bleek eind jaren zestig, begin jaren zeventig. Bij een sportpark hoort een clubgebouw. Vier maanden na de opening van het sportpark, op 27 december 1969, kon SVD haar nieuwe clubgebouw in gebruik nemen. De groei van de vereniging leek daarna onstuitbaar. In 1973, op 23 april, vond de oprichting plaats van een afdeling korfbal, waardoor de omnivereniging SVD vier afdelingen ging tellen. In 1986 werd deze afdeling overigens verzelfstandigd en later opgeheven.
De groei en bloei van de Sportvereniging Dalfsen kwam in 1980 andermaal tot uitdrukking toen het duizendste lid kon worden ingeschreven in de persoon van Cisca Cents, die overigens kort daarna weer vertrok. Tussendoor werd in 1982 op grootse wijze het 40-jarig jubileum gevierd, met onder andere een voetbalwedstrijd tegen, hoe kan het anders, Go Ahead Eagles. En natuurlijk was het weer feest in 1992, toen de vereniging een halve eeuw bestond. Alle afdelingen werkten daaraan mee: een handbaltoernooi, een grootse uitvoering de afdeling gymnastiek, een voetbalwedstrijd tussen Dalfsen 1 en een elftal oud-internationals. Daarnaast waren er tal van activiteiten voor de jeugd. Ook in 2007 kende de vereniging een mijlpaal, de club vierde het 65-jarig bestaan.
=== Activiteiten ===
De Sportvereniging ontplooide in de loop der jaren ook tal van nevenactiviteiten. Een nog steeds jaarlijks terugkerend evenement is het Damovofeest rond Hemelvaartsdag, in 1957 voor de eerste keer georganiseerd. Damovo staat voor DAlfser MOtorclub en VOetbalvereniging; de motorclub is een aantal jaren geleden opgeheven. Ook was er ooit de jaarlijkse bazaar ten bate van de kas en in de zestiger jaren werden grote wijnfeesten georganiseerd als bijdrage aan de bouw van het zwembad. Vanwege het grote succes werd dit feest daarna nog een aantal jaren met veel succes herhaald.
Ook de Kerstbomenverkoop en de Grote Clubactie zijn sinds jaar en dag een belangrijke inkomstenbron voor de vereniging. Bij die laatste gaan de jeugdleden langs de deuren om zoveel mogelijk loten te verkopen. De topverkopers worden beloond met een gezamenlijk bezoek aan een voetbalwedstrijd. Rond de eeuwwisseling organiseerde een aantal leden van SV Dalfsen voor het eerst de New Years Party in de Trefkoele, dat op het hoogtepunt honderden bezoekers trok. Later nam de Trefkoele de organisatie over, maar na ongeveer tien edities nam de interesse af en kwam er een einde aan het feest.
Verder is de dropping al sinds de jaren vijftig een jaarlijks terugkomende activiteit. Eerst startend en eindigend bij Café de Brinkhof in de Wilhelminastraat, later vormde de kantine het middelpunt. Ten slotte werden de clubkleuren roodgeel van SVD lange tijd steevast met trots uitgedragen door de teams tijdens de jaarlijkse wandeldriedaagse. Rond 2010 kwam hier langzaam een einde aan, toen de kinderen namens hun basisschool gingen meewandelen. Vaste activiteiten zijn nog steeds de dropping kort na nieuwjaar, de klaverjaswedstrijden in de kantine, de vrijwilligersavond en het D-kamp. Sinds enkele jaren is ook het FIFA-toernooi een terugkerend onderdeel op de kalender.
=== Darts ===
Opvallend is dat binnen SV Dalfsen jaren geleden al een afdeling [[Darts (sport)|darts]] heeft bestaan. In 1988 plaatste toenmalig kantinebeheerder Jan van der Maas twee dartborden in het clubgebouw. Er kwam een vaste dartsavond en een groep van ongeveer tien personen speelde een onderlinge competitie. In 1989 vertrok deze groep echter alweer, omdat het zich inschreef in de regionale competitie. Dat was alleen mogelijk door zich te verbinden aan een horecaondernemer. Jarenlang stond het darten op een lager pitje, maar vanaf 2013 werd het spel nieuw leven in geblazen bij SV Dalfsen. Een jaarlijks terugkerende activiteit is het koppeltoernooi in december en een groep van tien tot vijftien personen gooit regelmatig een pijltje in een onderlinge competitie. In 2014 realiseerde SV Dalfsen de aanleg van drie schitterende dartsbanen in de kantine, later aangevuld met elektronische scoreborden.
Tot zo ver de geschiedenis van 75 jaar SVD, voorheen AVV, en wat daaraan voorafging. De vereniging functioneert overigens al lang niet meer als omnivereniging. In 2005 werden de afdelingen voetbal, [[gymnastiek]] en [[handbal]] verzelfstandigd, al gingen alle takken wel verder onder dezelfde naam: Sportvereniging Dalfsen.
== Competitieresultaten 1957–2016 ==
|}
|}
|}
{{Clearboth}}
{{Uitleg Nederlandse voetbalgrafiek}}
| 