[[Bestand:Groepsportret gemaakt na de oratie van Johanna Westerdijk.jpg|miniatuur|261x261px|Groepsportret, gemaakt na de oratie van professor Johanna Westerdijk op 10 februari 1917. Staand op de tweede rij, van links naar rechts: Snellen, Went en Nijland naast elkaar, en uiterst rechts Zwaardemaker. ]]
Sinds haar aanstelling als hoogleraar in 1917, zette Westerdijk zich in voor de vrouwelijke studenten. Westerdijk was zich er goed van bewust dat ze in een mannenwereld leefde.<ref>{{Citeer boek|auteur=Patricia Faasse|titel=Een beetje opstandigheid. Johanna Westerdijk, de eerste vrouwelijke hoogleraar van Nederland|datum=2012|bladzijdes=237|ISBN=978 90 254 3944 6|bezochtdatum=|URLdatum=}}</ref> Toch beïnvloedde dit haar niet. Ze wist dat ze haar positie als hoogleraar aan mannen als [[Friedrich Went|Friedrich 'Frits' Went]] en [[Hugo de Vries]] te danken had, maar wist ook dat deze positie zeer belangrijk was. Ze was immers hoogleraar, en genoot zowel nationaal en internationaal veel aanzien., Ze had inmiddels hetzelfde aanzien en dezelfde statusnet als Wentdie en De Vries, aan wie ze haar hoogleraarschap te danken hadhoogleraren.<ref>{{Citeer boek|auteur=Faasse|titel=Een beetje opstandigheid.|datum=2012|bladzijdes=237|ISBN=|bezochtdatum=|URLdatum=}}</ref> Westerdijk gebruikte haar aanzien en positie om de rol en positie van vrouwen in de wetenschap te verbeteren . Ze gebruikte haar positie als hoogleraar en directeur van het [[Centraalbureau voor Schimmelcultures|Centraal Bureau voor Schimmelcultures]] om meerdere vrouwen aan te nemen. Wanneer er posities vrijkomen binnen het bureau, had ze eenbij voorkeur om haar vrouwelijke studentes aan te nemen.<ref>{{Citeer boek|auteur=Faasse|titel=Een beetje opstandigheid.|datum=2012|bladzijdes=241|ISBN=|bezochtdatum=|URLdatum=}}</ref>
Haar inzet voor de vrouwen in de wetenschap wil niet betekenen datHoewel Westerdijk een uitgesproken feminist was. Hoewel ze zich inderdaad inzetteinspande voor de vrouwen in de wetenschap, is ze nooit naar voren getreden als [[feminisme|feminist]]. Tijdens haar rondreis voor haar benoeming tot hoogleraar in 1914 deed ze ook de [[Verenigde Staten]] aan., Hetwaar het [[puritanisme]] voerde destijds het hoogtij in de Verenigde Statenvierde. Voor haar reis had Westerdijk een positief beeld van Amerika.: Erer waren zelfstoen al staten waar vrouwen mochtenstemrecht stemmen.hadden Interwijl Nederlanddat konin ditNederland pas in 1919 gerealiseerd werd. Maar haar beeld van een geëmancipeerd Amerika veranderde snel. Ze kwam er snel achter dat politieke vrijheid niet alles is. Ze mocht bijvoorbeeld niet met mannelijke biologen door dezelfde deur en werd raar aangekeken omdat ze alleen in een hotelkamer sliep. De sociale vrijheid wasbleek in Amerika veel kleiner dan in Nederland, mede door het puritanisme. Westerdijk vroeg zich af wat het nut van politieke vrijheid is, als de sociale vrijheid achterblijft.<ref>{{Citeer boek|auteur=Faasse|titel=Een beetje opstandigheid.|datum=2012|bladzijdes=125-131|ISBN=|bezochtdatum=|URLdatum=}}</ref>
