Odo van Orléans: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
'''Odo van Orléans''', ook ''Udo'', (ca. 780 - juni 834) was een vooraanstaande hoveling van [[Karel de Grote]] en [[Lodewijk de Vrome]]. Odo was zoon van Hadrianus van Orléans (zoon van [[Gerold van de VinzgouwVintzgouw]]) en Waldrada van Hornbach. Zijn vader was zwager van Karel en daardoor was Odo een volle neef van Lodewijk, via diens moeder. Hij had dus uitstekende connecties en was daarbij ongevaarlijk omdat hij geen aanspraken op de troon had, de ideale combinatie voor een carrière aan het hof. Hij was een trouwe aanhanger van Lodewijk de Vrome en een gunsteling van diens tweede vrouw [[Judith van Beieren (805-843)|Judith van Beieren]].
 
In 810 was hij keizerlijk gezant naar Oost-[[Stamhertogdom Saksen|Saksen]] en werd gevangengenomen door de [[Wilzen]] (een [[Slavische volkeren|Slavische]] stam). Een jaar later maakte hij deel uit van delegatie die vrede sloot met de [[Denemarken|Denen]]. In 821 werd hij benoemd tot graaf van de [[Gouw_(Germaans)#Gouwen_in_Duitsland_en_Oost-Frankrijk|Lahngouw]]. In 826 werd hij opperschenker van de palts te [[Ingelheim]]. Een jaar later werd hij graaf van Orléans als opvolger van Matfried, die samen met [[Hugo van Tours (edelman)|Hugo van Tours]] was afgezet wegens lafheid. Odo werd een bondgenoot van [[Bernhard van Septimanië]].