Huis Oranje-Nassau: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→Zie ook: overbodig |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 31:
Op 17 december 1255 werd het feodale bezit verdeeld onder [[Walram II van Nassau|Walram van Laurenburg]] (ca. 1146-1198) die graaf van Nassau, Idstein, Wiesbaden en Weilburg werd en Otho die graaf van Nassau-Siegen, Dillenburg en Beilstein werd. De twee takken sloten een [[Huisverdrag]], de "Nassauischer Erbverein" waarmee zij elkaar als erfgenaam in het geval van uitsterven in de mannelijke lijn aanwezen. Zo ging Luxemburg in 1890 over van de tak van Otho naar de tak van Walram.
Hendrik de Rijke bouwde het slot de [[Slot Dillenburg|Dillenburg]]. Ook in [[Diez|Dietz]] stond een burcht of huis van de Nassaus, evenals later in Siegen, Hadamar, Idstein, Weilburg, Ottweiler, Saarbrücken, Usingen en Merenberg. Elk van deze plaatsnamen vertegenwoordigden een aparte tak van het Huis van Nassau, zoals [[Nassau-Dillenburg]], [[Nassau-Beilstein]], [[Nassau-Dietz]], [[Nassau-Siegen]], [[Nassau-Weilburg]] <ref> [https://arcinsys.hessen.de/arcinsys/llist?nodeid=g171062&page=1&reload=true&sorting=41 Oude Dillenburgs Archief] </ref> . De meeste van deze takken stierven uiteindelijk uit.
Zijn zoon [[Hendrik II van Nassau|Hendrik II van Nassau ''de Rijke'']] was gehuwd met [[Machteld van Gelre]] en kreeg een aantal zonen, waarvan [[Walram II van Nassau|Walram]] (ca. 1220-ca. 1276) en [[Otto I van Nassau|Otto]] (vermoedelijk gestorven in 1289) de bezittingen van hun vader erfden en die later verdeelden. Het Huis van Oranje-Nassau stamt historisch gezien af van Otto, zij zijn de Ottoonse of jongere linie van het Huis Nassau.
| |||