Filips V van Frankrijk: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Wijzigingen door 212.178.223.228 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door Lukas Bertram
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 19:
| dynastie = [[Huis Capet]]
}}
'''Filips V''' ([[Vincennes (Val-de-Marne)|Vincennes]], [[17 november]] [[1293]] - [[Longchamp (abdij)|Longchamp]] ([[Parijs]]), [[3 januari]] [[1322]]), bijgenaamd '''''de Lange''''' (in het Frans ''Philippe le Long''), was [[koning van Frankrijk]] en [[Lijst van koningen van Navarra|Navarra]] (als '''Filips II''') van [[1316]] tot aan zijn dood. Hij was graaf van [[Poitiers]], de tweede zoon van [[Filips IV van Frankrijk|Filips IV]].
 
In 1307 trouwde hij met [[Johanna II van Bourgondië|Johanna van Bourgondië]], een dochter van graaf [[Otto IV van Bourgondië]].
Hij was graaf van [[Poitiers]], de tweede zoon van [[Filips IV van Frankrijk|Filips IV]], en werd op 16 juli 1316 regent in afwachting van de geboorte van een postuum kind, [[Jan I van Frankrijk|Jan I]], van zijn overleden broer [[Lodewijk X van Frankrijk|Lodewijk]], dat echter reeds stierf op [[19 november]] 1316. Filips liet zich op grond van de [[salische wet]] als koning erkennen en kronen te [[Reims]] op [[9 januari]] [[1317]]. Hij stootte echter op herhaald verzet van de adel, tegen wie hij het idee van uitsluiting van de opvolging door vrouwen moest verdedigen. In [[1315]] was hij al [[vrijgraafschap Bourgondië|graaf van Bourgondië]] geworden door zijn huwelijk met [[Johanna II van Bourgondië|Johanna van Bourgondië]], een dochter van graaf [[Otto IV van Bourgondië]]. Zijn regeerperiode verliep grotendeels in vrede, ondanks voortdurende twisten met het [[graafschap Vlaanderen]]. Uiteindelijk onderwierp graaf [[Robrecht III van Bethune|Robrecht van Béthune]] zich definitief in 1320 ; daarbij werd Filips dochter Margareta op 21 juli 1320 uitgehuwelijkt aan [[Lodewijk II van Nevers]], kleinzoon van Robrecht.
In 1314 werd Johanna veroordeeld in het overspelschandaal van de [[Tour de Nesle]] van haar zus [[Blanca van Bourgondië]] (getrouwd met Filips broer [[Karel IV van Frankrijk|Karel]]) en haar schoonzus koningin [[Margaretha van Bourgondië (1290-1315)|Margaretha van Bourgondië]] (getrouwd met Filips broer Koning [[Lodewijk X van Frankrijk|Lodewijk]]). Johanna werd veroordeeld voor medeweten en opgesloten in het kasteel van [[Dourdan]]. Ze kreeg snel eerherstel.
 
In [[1315]] werd hij [[vrijgraafschap Bourgondië|graaf van Bourgondië]], na de dood van zijn schoonbroer [[Robert van Bourgondië]].
 
HijOp was16 graafjuli van1316 [[Poitiers]],werd de tweede zoon van [[Filips IV van Frankrijk|Filips IV]], en werd op 16 juli 1316 regent in afwachting van de geboorte van een postuum kind, [[Jan I van Frankrijk|Jan I]], van zijn overleden broer [[Lodewijk X van Frankrijk|Lodewijk]], dat echter reeds stierf op [[19 november]] 1316. Filips liet zich op grond van de [[salische wet]] als koning erkennen en kronen te [[Reims]] op [[9 januari]] [[1317]]. Hij stootte echter op herhaald verzet van de adel, tegen wie hij het idee van uitsluiting van de opvolging door vrouwen moest verdedigen. In(de [[1315]]aanleiding wastot hij alde [[vrijgraafschaphonderdjarige Bourgondië|graaf van Bourgondië]] geworden door zijn huwelijk met [[Johanna II van Bourgondië|Johanna van Bourgondië]], een dochter van graaf [[Otto IV van BourgondiëOorlog]]). Zijn regeerperiode verliep grotendeels in vrede, ondanks voortdurende twisten met het [[graafschap Vlaanderen]]. Uiteindelijk onderwierp graaf [[Robrecht III van Bethune|Robrecht van Béthune]] zich definitief in 1320 ; daarbij werd Filips dochter Margareta op 21 juli 1320 uitgehuwelijkt aan [[Lodewijk II van Nevers]], kleinzoon van Robrecht.
 
Zijn regeerperiode verliep grotendeels in vrede, ondanks voortdurende twisten met het [[graafschap Vlaanderen]]. Uiteindelijk onderwierp graaf [[Robrecht III van Bethune|Robrecht van Béthune]] zich definitief in 1320 ; daarbij werd Filips dochter Margareta op 21 juli 1320 uitgehuwelijkt aan [[Lodewijk II van Nevers]], kleinzoon van Robrecht.
 
Nu de vrede in Vlaanderen was teruggekeerd, hield de koning zich verder bezig met de binnenlandse administratie. Hij was niet echt een groot vernieuwer, maar bracht wel een monetaire unie in zijn koninkrijk tot stand. Zijn koppige verdediging van de salische wet, waardoor hij aan de macht was gekomen, keerde zich uiteindelijk tegen hem, want uit zijn huwelijk met [[Johanna II van Bourgondië|Johanna van Bourgondië]] bereikte alleen dochters de volwassenheid. Zo had hij geen mannelijke erfgenamen toen hij in [[1322]] overleed. Hij werd dan ook opgevolgd door zijn jongere broer [[Karel IV van Frankrijk|Karel]]. In Bourgondië volgde zijn dochter [[Johanna III van Bourgondië|Johanna]] hem op als gravin.