Spoorlijn Harlingen - Nieuwe Schans: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 193:
Rond 1855 richtten de heren Sprenger en Heemstra de zgn 'Noorder Spoorweg-MIJ' op. Dit behelste een doorgaande spoorverbinding van Harlingen via Zwolle en Oldenzaal naar het Duitse spoorwegknooppunt Salzbergen. In 'Tresoar' liggen een aantal grootformaat cahiers met zeer gedetailleerde tekeningen.
 
De samenstellers van het 2e kabinet Thorbecke/Rocussen-Heemstra besloten in 1860 tot het 'van Rijkswege'aanleggen van spoorwegen om ook Harlingen een kans te bieden zich op het EurpeesEuropees spoorwegnet aan te sluiten. Voor Harlingen betekende dit in 1876 een gerealiseerde spoor aansluiting te Ihrhove. Pas na de [[Eerste Wereldoorlog]] reden er regelmatig [[Doorgaand rijtuig|doorgaande rijtuigen]] tussen Amsterdam, Bremen en Hamburg. Niet veel later werd de internationale treindienst ingekort tot Groningen - Bremen. De doorgaande verbinding vanuit Engeland via de Harlingse haven is nooit totstandgekomen.
 
Vanaf juli 1942 reed er [[Lijst van Jodentransporten vanuit Nederland|93 maal een goederentrein]] met in totaal meer dan 100.000 in Nederland wonende Joden, 245 Sinti en Roma vanaf station Hooghalen, 5 km vanaf het kamp Westerbork, via Assen, Groningen en Nieuweschans over deze spoorweglijn naar de vernietigingskampen in Duitsland, Polen en Tsjechië; vaak naar Auschwitz maar ook naar [[Sobibór (vernietigingskamp)|Sobibór]], [[Theresienstadt (concentratiekamp)|Theresienstadt]] en [[Bergen-Belsen]]. Slechts 5000 Joden en 32 Sinti en Roma die vanuit kamp Westerbork werden gedeporteerd overleefden de Tweede Wereldoorlog.
 
De verbinding tussen Nieuweschans en Duitsland werd in 1944 opgeheven. In 1951 werd het goederenvervoer hervat, drie jaar later gevolgd door het reizigersvervoer.