Mevrouw Manet aan de piano: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k →Externe links: WP:TVC met AWB |
|||
Regel 17:
In de tijd voor de opkomst van de [[radio]] en de [[grammofoon]] moesten muziekliefhebbers hun stukken zelf spelen met behulp van [[bladmuziek]]. Met name de [[Piano (instrument)|piano]] was hiervoor een bijzonder populair instrument. Naar schatting waren er rond 1860 in Parijs ongeveer 20.000 pianoleraren actief.<ref>Georges Liébert, Madame Manet au piano</ref> In 1849 stelt Manets vader Suzanne Leenhoff aan als pianolerares voor zijn zoons. Zij was een begenadigd vertolker van componisten als [[Robert Schumann|Schumann]] en [[Richard Wagner|Wagner]]. Als de dichter [[Charles Baudelaire]] in 1866 een [[beroerte]] krijgt en in een Parijs ziekenhuis belandt, biedt zij hem afleiding door Wagner te spelen. Tussen Suzanne Leenhoff en Manet ontstaat een relatie, die uiteindelijk in 1863 met een huwelijk bezegeld zal worden.
In 1868 had [[Edgar Degas]] een schilderij van het echtpaar Manet gemaakt met Suzanne achter de piano en haar echtgenoot luisterend op bank. Degas deed het doek cadeau aan Manet. Deze was echter zo ontevreden over de manier waarop zijn vrouw geportretteerd was dat hij een deel van het doek wegsneed. Daarna schilderde hij zijn eigen versie.<ref>Leah Rosenblatt Lehmbeck, Edouard Manet's Portraits of Women p 184</ref> Hierop draagt Suzanne Manet een stijlvolle zwarte jurk. Manet koos voor dit schilderij een relatief hoog gezichtspunt zodat haar handen duidelijk zichtbaar zijn. In de
== Herkomst ==
| |||