Nederlandsche Kultuurkamer: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
schrijvers konden niet werken, want schrijven was hun werk, waarmee zij in hun levensonderhoud voorzagen. |
lf |
||
Regel 33:
Veel [[schrijver]]s weigerden lid te worden van de Kultuurkamer, en konden daarom tijdens de oorlog niet doorwerken, omdat zij hun werk niet mochten publiceren. Enkele voorbeelden:
* De schrijver [[Jan de Hartog]] weigerde lid te worden van de Kultuurkamer. Zijn boeken mochten daardoor niet meer herdrukt worden.
* [[Ferdinand Bordewijk]] weigerde zich in aan te sluiten en mocht niet meer schrijven. Hij schreef echter toch door, onder het pseudoniem Emile Mandeau. Zijn werk ''Verbrande erven'' verscheen in 1944 onder die schuilnaam bij een [[Illegaliteit (Tweede Wereldoorlog)#Illegale en clandestiene publicaties|clandestiene]] uitgeverij, [[De Bezige Bij]].
* Toen [[Adriaan Roland Holst]] zich bij de Kultuurkamer moest aanmelden deelde hij mee zich te schikken omdat dit nu eenmaal moest door de maatregelen van de bezetting, maar stelde daarbij dat ''Uw afkeuring van mijn lidmaatschap door mij op hoogen prijs zal worden gesteld''. Daarna moest hij [[onderduiken (Tweede Wereldoorlog)|onderduiken]]. Temeer daar hij een afschrift van het bovenstaande ook nog aan de Duitse autoriteiten stuurde met begeleidende brief waarin hij stelde dat het pas sinds kort duidelijk was dat ''die sich vollziehende Veränderung von Cultuur in Kultur sich auf dem Wege von Polizeimaßnahmen durchsetzen würde. Als Westeuropäer fällt es nicht leicht, sich von diesen, sener Art fremden Auffässungen einem Begriff zu bilden''.
| |||