Elasticiteitsmodulus: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Versie 46051017 van 193.173.20.53 (overleg) ongedaan gemaakt. revert
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 2:
De '''elasticiteitsmodulus E''' (''Youngs modulus'', naar de Engelse [[natuurkundige]], [[dokter]] en [[egyptoloog]] [[Thomas Young (wetenschapper)|Thomas Young]]), is een [[materiaalkunde|materiaalkundige]] eigenschap van een materiaal die een maat is voor de [[stijfheid]] of starheid van een materiaal, en die ten dele de [[rek (fysica)|rek]] van het materiaal onder een [[trekkracht|trekbelasting]] bepaalt, en de [[Compressie (natuurkunde)|compressie]] onder een [[drukkracht]].
 
In het elastisch gebied geldt de [[wet van Hooke]], met deals veerconstante gelijk aan de elasticiteitsconstante: de rek <big><math>\epsilon</math></big>'''ε''' (relatieve lengteverandering) die optreedt is lineair afhankelijk van de aangebrachte [[rekspanning]] '''σ''', met als evenredigheidsconstante de elasticiteitsmodulus: <math>\! \sigma '''σ= E.\epsilon</math>ε''' . Eenvoudig gesteld is de elasticiteitsmodulus de spanning nodig om het proefstuk in de lengte te verdubbelen (dit is een extrapolatie, de meeste materialen breken voordat een dergelijke grote rek optreedt).
 
De eenheid van elasticiteitsmodulus is een kracht op een oppervlak of N/m<sup>2</sup> of Pa. Meestal gebruikt men de grotere eenheid N/mm² = MPa, zo heeft staal een E-modulus van 210000 MPa = 210GPa.