Betaald voetbal: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Kattenkruid (overleg | bijdragen)
k Wijzigingen door 87.208.91.25 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door Wutsje
Regel 29:
Hoewel de meeste landen in West-Europa al snel na de Tweede Wereldoorlog het betaald voetbal invoerden, was voetbal in Nederland tot 1954 een amateursport, al was het in de voetbalwereld een publiek geheim dat er wel degelijk spelers werden betaald. Toen [[Sparta Rotterdam|Sparta]] in 1947 bijvoorbeeld zowel [[Wim Landman]] van [[Neptunus (voetbal)|Neptunus]] als [[Rinus Terlouw]] van [[DCV (voetbalclub)|DCV]] overnam, dienden beide clubs een klacht in bij de [[KNVB]] omdat Sparta beide spelers financiële toezeggingen zou hebben gedaan. De beschuldigingen werden niet bewezen maar DCV trok helemaal aan het kortste eind: tijdens het onderzoek van de voetbalbond kwam aan het licht dat DCV zelf aan illegale betalingen deed.
 
De [[watersnoodwedstrijd]] van 12 maart 1953 wordt vaak gezien als de directe aanleiding voor de invoering van het betaald voetbal. De roep om profvoetbal werd groter, toen deze wedstrijd zichtbaar maakte dat de Nederlandse profs in de buitenlandse competities op een beduidend hoger niveau speelden, dan de beste amateurs van Nederland zoals die destijds in het [[Nederlands voetbalelftal]] speelden. met rust
 
Een openlijk initiatief om betaald voetbal te bedrijven ontstond in Nederland in 1954, toen de [[Nederlandse Beroeps Voetbalbond]] (NBVB) de eerste profcompetitie organiseerde. De beste spelers van het land gingen al snel over naar een van de tien NBVB-clubs: [[Alkmaar '54]], [[BVC Amsterdam]], [[Fortuna '54]], [[Vbv De Graafschap|De Graafschap]], [[Den Haag (beroepsvoetbalclub)|Den Haag]], [[Rapid '54]], [[Rotterdam (voetbalclub)|Rotterdam]], [[Twentse Profs]], [[Utrecht (beroepsvoetbalclub)|Utrecht]] en [[Sportclub Venlo]].