Marie Louise van Oostenrijk: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
→Hertogin van Parma: in de vorige versie was een schoonzoon van Marie Louise verward met haar derde man; hierbij gecorrigeerd |
||
Regel 43:
Op 7 september 1821, vier maanden na de dood van Napoleon, sloot Marie Louise te Parma een [[morganatisch huwelijk]] met haar minnaar, graaf [[Adam Adalbert van Neipperg]], met wie ze reeds twee kinderen had. Uit het huwelijk met Neipperg werd in datzelfde jaar nog een dochter geboren.
Kinderen uit het tweede huwelijk van Marie Louise met Neipperg:
* Albertine, gravin van Montenuovo (1817-1867). Zij trouwde in [[Parma (stad)|Parma]]
* Willem Albert, graaf van Montenuovo, werd later prins van Montenuovo (1819-1895). Hij trouwde in [[Wenen]] op 18 mei 1850 met gravin Juliana Franziska Johanna Maria Stephanie Batthyány von Németújvár, (Wenen, 10 juni 1827 - Wenen-[[Hietzing]], 19 november 1871. Zij was de dochter van Johan Lodewijk Karel Emmerich Johan Nepomuk Alois Vincent Ferrerius (Wenen 7 april 1784 - Wenen 26 maart 1865) en Mária Theresia gravin Esterházy de Galántha (2 maart 1791 – 31 maart 1830)
: Uit het huwelijk van Willem Albert en Juliana zijn 3 kinderen geboren:
Regel 52:
* Mathilde, gravin van Montenuovo (geboren 1822 - jong overleden)
Samen met Neipperg regeerde Marie Louise Parma met relatief liberale hand. Na Neippergs dood in 1829 sloeg minister Josef von Werklein echter een meer reactionaire richting in. Een opstand in Parma in 1831 werd door Oostenrijkse troepen de kop ingedrukt en von Werklein moest naar Wenen terugkeren.
Op 17 februari 1834 hertrouwde Marie Louise met haar opperkamerheer, graaf [[Charles-René de Bombelles]].
In 1847 overleed ze aan [[borstvliesontsteking]]. Het [[hertogdom Parma en Piacenza]] kwam weer aan het [[huis Bourbon-Parma]], wegens afwezigheid van wettige troonopvolgers.
== Voorouders ==
| |||