Lockheed Constellation: verschil tussen versies

Verder was de Constellation het eerste grote passagiersvliegtuig met een [[drukcabine]] waarmee het op een hoogte van 20.000 voet kon kruisen. Hierdoor kon het voor 90% boven slecht weer vliegen.

 

 

Na de oorlog ([[1946]]) stond de Constellation aan de basis van de moderne Nederlandse burgerluchtvaart. De [[Koninklijke Luchtvaart Maatschappij|KLM]] begon op 21 mei [[1946]] als eerste maatschappij op het Europese vasteland met een luchtdienst op [[New York (stad)|New York]]. Men vloog deze dienst aanvankelijk met toestellen van het type [[Douglas DC-4]]. De lijn werd op [[21 mei]] van dat jaar geopend, met veteraan [[Evert van Dijk]] als gezagvoerder<ref>Van Dijk was in [[1930]] als co-piloot van luchtvaartpionier [[Charles Kingsford Smith]] al de eerste die de [[Atlantische Oceaan]] van [[Europa (werelddeel)|Europa]] naar [[Nieuwe Wereld|Amerika]] was overgestoken, tegen de heersende windrichting in.</ref>. In diezelfde maand werd de eerste Constellation aan de KLM afgeleverd. Dit toestel speelde een grote rol bij het uitbouwen van routes over de [[Atlantische Oceaan]] en de wederopbouw van de verbinding met het toenmalig [[Nederlands-Indië]].

 

* Tijdens een [[trans-Atlantische vlucht]] verongelukte op [[14 augustus]] [[1958]] KLM Super Constellation PH-LKM "Hugo de Groot" ([[KLM-vlucht 607-E]]) 180 kilometer uit de Ierse kust. Het vliegtuig was de avond ervoor om 23.55 u van Schiphol vertrokken voor een vlucht naar New York met een tussenlanding op de Ierse luchthaven Shannon, zoals gebruikelijk voor de Atlantische oversteek. Om 03.05 u (GMT) steeg het toestel op van Shannon met 91 passagiers en 8 bemanningsleden aan boord. Om 03.40 u (GMT) vond het laatste radiografische contact met het vliegtuig plaats. Toen het vliegtuig zich een uur later niet volgens de voorgeschreven procedure via de radio meldde, werd alarm geslagen. Er kwam een grootscheepse zoekactie op gang en in de middag worden enkele wrakstukken van het vliegtuig en drie lichamen gevonden. Uiteindelijk werden 34 lichamen van passagiers uit zee gehaald. Er zijn geen overlevenden. Uit horloges van slachtoffers die stilstaan tussen 03.45 en 03.55 werd afgeleid dat het vliegtuig omstreeks die tijd moet zijn neergestort. De oorzaak van het ongeval is onbekend, maar de Raad voor de Luchtvaart noemde in een rapportage als vermoedelijke oorzaak 'overspeeding' van een buitenste propellor door een breuk van een tandwiel in de motor. Dergelijke breuken waren eerder voorgekomen, ook bij andere KLM-toestellen, maar hadden niet geleid tot ongelukken.

 

De KLM heeft in totaal 48 Constellations in dienst gehad in diverse varianten. In [[1960]] werden de met [[zuigermotor]]en aangedreven Constellations overbodig door de komst van het eerste [[Straalmotor|straalvliegtuig]] van de KLM: de [[Douglas DC-8]]. De Constellations werden buiten dienst gesteld. Het lukte de KLM aanvankelijk niet om de toestellen te verkopen. Lange tijd stonden ze ingepakt op de rand van het platform. Een deel werd voorzien van een grote vrachtdeur voor in de romp, zodat ze als [[Combi-vliegtuig|combivliegtuig]] aantrekkelijker zouden zijn voor kopers. Deze opzet slaagde niet geheel: slechts enkele werden verkocht. De vijf Constellations van het type L-749 zijn stuk voor stuk op Schiphol gesloopt. Tussen 1962 en 1966 werden ook vijftien Super Constellations (L-1049) gesloopt.{{Bron?||2010|06|19}}

 

[[Bestand:Lockheed Constellation N749NL Aviodrome.JPG|thumb|Constellation op het Aviodrome]]

 

Sinds [[2003]] is er weer een luchtwaardige Constellation in Nederland. Deze is aanvankelijk door de [[Stichting Constellation Nederland]] aangekocht. Onder leiding van luchtvaartmuseum [[Nationaal Luchtvaart-Themapark Aviodrome|Aviodrome]] in [[Lelystad]] is het eind [[1990-1999|jaren negentig]] door vrijwilligers volledig in oude glorie hersteld. Het toestel is gespoten in de kleuren waarmee de KLM in de [[1950-1959|jaren vijftig]] vloog. De passagierscabine is nog niet in originele staat.

 

Deze Constellation is van het type VC-121A (46-0612) en is een militaire versie van de L-749A. Het toestel werd in januari 1949 door de [[United States Air Force|US Air Force]] in dienst genomen en ging daar in oktober 1967 met pensioen. Daarna heeft het nog gevlogen bij Christier Flying Service Inc., Beaver Air Spray Inc. en Conifair. Het werd ingezet als [[sproeivliegtuig]]. Het toestel werd op 17 november 1993 aangekocht in Canada en is daarna 10 jaar gerestaureerd in de VS. Aviodrome heeft het toestel onder Amerikaanse registratie: N749NL.

{{Clearleft}}