Kleurling: verschil tussen versies

In de Verenigde Staten kende men het begrip 'kleurling' of 'mulat' niet; men was zwart of blank. Hierbij werd de 'one-drop rule' gehanteerd: wie zelfs maar een enkele zwarte voorouder had (one drop of black blood) werd automatisch als zwart beschouwd.<ref>https://thesocietypages.org/sexuality/2009/10/18/race-sexuality-and-the-one-drop-rule-more-thoughts-about-interracial-couples-and-marriage/</ref> Aanvankelijk was deze regel niet te controleren bij lichtere kleurlingen (vooral wanneer zij verhuisden of wegliepen), en zij konden met hun Europees uiterlijk opgaan in de witte meerderheid. Met de intrede van de [[Jim Crow-wetten|Jim Crow]] wetten in de zuidelijke staten in de periode volgend op de [[Reconstruction]] werd de one-drop rule in veel staten gecodificeerd, zij het dat men van 1/8, 1/16 of 1/32 uitging. Bovendien was met de verbetering van de burgerlijke administratie dit makkelijker te controleren. Hierdoor vielen ook alle personen van gemengde afkomst, ongeacht hoe Europees ze eruitzagen, onder de rassendiscriminatie, die pas met de opkomst van de emancipatie van zwarten in de jaren '60 opgeheven werd.

Na de Eerste Wereldoorlog kende de Duitse samenleving een kleine groep kleurlingen, bestaande uit nakomelingen van Duitse mannen en Afrikaanse vrouwen uit de kolonienkoloniën, en nakomelingen van Franse zwarte bezettingstroepen en Duitse vrouwen uit de tijd van de Rijnland- en Ruhrbezetting. Deze kleurlingen werden aangeduid als [[Rijnlandbastaarden]] en gediscrimineerd. Na het aan de macht komen van de NSDAP werd een aantal van hen gedwongen gesteriliseerd, uit angst voor 'verdere bezoedeling' van het Duitse ras. Ze werden echter niet systematisch vervolgd, hoewel ze wel een achtergestelde plaats in de samenleving hadden en geen dienst mochten nemen in het leger. Met de val van de naziheerschappij kwam er ook een einde aan hun discriminatie. De Rijnlandbastaarden vormen een kleine groep vergeten slachtoffers van het nationaalsocialisme.