Stefan Nemanja: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Eskimbot (overleg | bijdragen)
k robot Erbij: fr:Étienne Nemanja
k linkfix
Regel 17:
Nemanjas macht begon te groeien rond [[1166]], toen hij in opstand kwam tegen zijn oudere broer [[Tihomir]], die vazal was van Byzantium. Nemanja versloeg zijn broer in [[1170]] in de slag bij Pantino, maar werd in [[1772]] gevangen genomen in [[Constantinopel]] door keizer Manuel I. Na zijn vrijlating bleef hij loyaal tegenover het Byzantijnse Rijk.
 
Nemanja onderhield later goede relaties met de [[ByzantiumByzantijnse Keizerrijk|Byzantijnse]] keizer [[Manuel I van Byzantium|Manuel I]]. Deze waren achter niet van lange duur: in [[1180]] overleed Manuel, en Nemanja maakte gebruik van de interne machtstrijd in Constantinopel, om zijn rijk in alle richtingen uit te breiden, den nadele van Byzantium.
 
In het jaar [[1186]] ondertekende hij een handelsovereenkomst met Ragusa, het huidige [[Dubrovnik]], dat toen een belangrijke handelsstadsstaat was.
 
Hij wees zijn oudste zoon Vukan aan als heerser over Zeta en Duklja, gebieden die overeenkomen met het huidige Montenegro. In [[1196]] nam Stefan Nemenja afstand van de macht, die hij overdroeg op zijn zoon [[Stefan Nemanjić]], en voegde zich onder de naam Simeon bij zijn zoon [[Heilige Sava|Rastko]] op de [[Athos (berg)|Athosberg]] bij zijn zoon [[Heilige Sava|Rastko]].
Het feit dat hij de macht niet overdroeg op zijn oudste zoon Vukan, leidde tot een burgeroorlog in [[1202]], waarbij Vukan gesteund werd door [[Hongarije]], en Stefan Nemanjić door de [[Republiek Venetië]].
 
Stefan Nemanja betekende veel voor de orthodoxe Kerk, samen met zijn zoon Rastko bouwde hij het klooster [[Hilandar]] op de berg Athos, in het huidige Griekenland.