Scheepvaarthuis: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
MoiraMoira (overleg | bijdragen)
k Wijzigingen door 80.113.10.115 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door Wimdw
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 3:
 
==Opdracht==
De opdrachtgevers voor het nieuwe kantoor waren zes Amsterdamse rederijen: de [[Stoomvaart Maatschappij Nederland]] (SMN), de [[Koninklijke Paketvaart Maatschappij]] (KPM), de [[Koninklijke Java-China-Paketvaart Lijnen|Java-China-Japan Lijn]] (JCJL) en de [[Koninklijke Nederlandse Stoomboot-Maatschappij]] (KNSM) met dochtermaatschappij [[Nieuwe Rijnvaart Maatschappij]] (NRM) en de in 1912 overgenomen [[Koninklijke West-Indische Maildienst]] (KWIM). Voor de bouw richtten zij een [[naamloze vennootschap]] op, de NV Kantoorgebouw ‘Het'Het Scheepvaarthuis’Scheepvaarthuis', met een kapitaal van 1.000.000 gulden. Het gebouw was gepland op een perceel van 1400 vierkante meter op de hoek van de Prins Hendrikkade en de [[Binnenkant]]. HierHiervoor moesten dertien panden worden gesloopt, op de Prins Hendrikkade de nummers 108 t/m 114 en op de Binnenkant de nummers 1 t/m 6.
 
==Ontwerp==
Regel 21:
 
==Historisch Overzicht==
* 1912 - Opdracht aan Johan Melchior van der Mey voor een ontwerp van het Scheepvaarthuis, onder auspiciën van de NV Kantoorgebouw Het Scheepvaarthuis, met als aandeelhouders zes toonaangevende Amsterdamse rederijen, waaronder de Koninklijke Nederlandsche Stoomboot Maatschappij en de Stoomvaart Maatschappij Nederland.
* 1913 - Start bouw.
* 1914/1916 - Opening eerste gedeelte met als gebruikers/eigenaren de zes Amsterdamse rederijen.
* 1926/1928 - Uitbreiding resulterend in opening tweede gedeelte.
* 1942 - Het Scheepvaarthuis wordt gevorderd ten behoeve van de Duitse Soziale Verwaltung. De rederijen moeten hun huisvesting inperken tot de derde en vierde verdieping.
* 1945 - De rederijen nemen elk hun eigen etage weer in gebruik en beginnen met het herstel van hun vloot.
* 1953 - De rederijen overwegen een definitieve voltooiing van het gebouw; een derde afsluitende wand van de driehoek.
* 1972 - Het Scheepvaarthuis wordt rijksmonument.
* 1979 - Het Scheepvaarthuis wordt verkocht aan [[Maup Caransa |Caransa]], die het in 1983 weer doorverkoopt aan de [[gemeente Amsterdam|gemeente]] voor 14.000.000,00 gulden.
* 1983 - Het Scheepvaarthuis wordt door het [[GVB (Amsterdam)|Gemeente Vervoer Bedrijf Amsterdam]] als hoofdkantoor in gebruik genomen.
* 1998 - Het Scheepvaarthuis wordt eigendom van de familie Van Eijl, onder meer eigenaar en directievoerend over Amrâth Hôtels & Restaurants. Inmiddels is in samenwerking met [[Bureau MonumentzorgMonumenten en ArchitectuurArcheologie]] onder leiding van Van Hoogevest Architecten de gevel inclusief het smeedwerk gerestaureerd.
* 2004 - Het GVB verhuist van het Scheepvaarthuis naar de [[Arlandaweg]].
* 2005 - Start van de verbouwing naar vijfsterren deluxe Grand Hotel Amrâth Amsterdam.
* 2007 - Opening Grand Hotel Amrâth Amsterdam.
 
==Hotel==
Nadat de laatste rederij in [[1981]] het gebouw had verlaten, werd het Scheepvaarthuis in augustus [[1983]] betrokken door het Gemeentevervoerbedrijf. In [[2004]] is het GVB naar elders vertrokken. Op [[8 juni]] [[2007]] werd het gebouw na een ingrijpende verbouwing een 5 sterren deluxe hotel/restaurant/zalencentrum, genaamd Grand Hotel Amrâth Amsterdam. Het hotel heeft 165 hotelkamers, waarvan 22 suites, acht banquet- en vergaderzalen, restaurant Seven Seas, een bar/lounge en een wellness centre.
 
Ray Kentie, een Amsterdamse architect, heeft in 2005 met succes de uitdaging om Het Scheepvaarthuis om te bouwen aangenomen. In zijn ontwerp van het interieur liet Ray Kentie zich inspireren door het oorspronkelijke luxueuze [[Art Nouveau]]-stijl. In overeenstemming met de traditie van het ''[[Gesamtkunstwerk]]'', nodigde hij kunstenaars als [[Gerti Bierenbroodspot]] en Christie van der Haak uit om de renovatie te voltooien.
 
Bierenbroodspots schilderijen en beelden van schelpen, vissen, zeemeerminnen en zeemonsters kunnen worden bekeken in alle kamers en gangen, en er zijn zelfs met de hand beschilderd Delfts Blauwe Dolfijnen op de bodem van het zwembad. Gerti ontwierp ook het porselein dat gebruikt wordt in het restaurant.
 
Christie van der Haak ontwierp de stoffering van het interieur in de kamers, het restaurant en de bar, en ze liet zich daarbij inspireren door patronen van Van Nieuwenhuis. De [[damast (textiel)|damasten]] servetten werden met de hand geweven in de werkplaatsen van het Nationaal [[Nederlands Textielmuseum]]. Een enorme schitterende bronzen zeemeermin gebeeldhouwd door Luigi Galligani verwelkomt de gasten in het restaurant Seven Seas.
 
==Literatuur==