Tassilo III: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
relatie met Longobarden toegelicht |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 16:
Hij was de zoon van hertog [[Odilo van Beieren]] uit het huis [[Agilolfingen]] en [[Hiltrude]], een dochter van [[Karel Martel]] en een zuster van de [[Frankische Rijk|Frankische]] koning [[Pepijn de Korte|Pepijn III de Korte]]. Door deze afstamming was hij een volle neef van [[Karel de Grote]]. Hij was de laatste min of meer onafhankelijke heerser van het oude Beieren.
Bij de dood van zijn vader [[Odilo van Beieren|Odilo]] in [[748]] trachtte de adel van Beieren de onafhankelijkheid van de [[Frankische Rijk|Franken]] zeker te stellen. Tassilo was nog maar een jaar of zes en zijn moeder was Frankisch. Pepijn III dwong hen echter toch om zijn neefje als hertog te aanvaarden, met zijn zuster Hiltrude als regentes. In [[757]] werd Tassilo meerderjarig en reisde hij naar [[Compiègne]] om er de eed van trouw aan Pepijn en zijn zoons Carloman en Karel af te leggen. Tot zeker 763 gedroeg hij zich als een trouwe vazal van het Frankische hof. Daarna begon hij zich echter onafhankelijker op te stellen. Hij trouwde met [[Liutberga]], de dochter van [[Desiderius van de Longobarden|Desiderius]], de koning van de [[Longobarden]].
Tassilo was een vooruitstrevend man die veel leerde van het bestuur van het hof van zijn schoonvader in [[Pavia (stad)|Pavia]]. Hij bevorderde kunst en cultuur. In [[772]] vroeg hij de Beierse bisschoppen om scholen te verbinden aan hun kerken, een voorbeeld waarin zijn machtige neef Karel de Grote hem graag zou volgen.
| |||