Eucharistisch gebed: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→Eucharistische gebeden I-IV: + referenties |
|||
Regel 7:
# Het eucharistisch gebed begint met een inleiding ([[prefatie]]) die begint met de oproep van de [[priester]]: ''"[[Sursum corda]]"'' (Verheft het (uw) hart), waarop de gelovigen antwoorden: ''"Habemus ad Dominum"'' (Wij zijn met ons hart bij de Heer) en rechtstaan. De prefatie is veranderlijk in eucharistisch gebed II en III, vast in IV. Dit is een dankzegging en lofprijzing. Op het eind verenigt de Kerk zich op aarde met de Kerk in de hemel met het [[Sanctus]].
# Het [[Sanctus]], waarna de gelovigen knielen.
# Na het Sanctus is er - tenminste in de na het Tweede Vaticaanse Concilie nieuw geconstrueerde eucharistische gebeden - een overgang van lofprijzing naar smeekbede in de consecratie-[[Epiklese (Katholieke Kerk)|epiklese]]. Dit is een smeekbede gericht tot de Vader om door de werking van de Heilige Geest brood en wijn te maken tot Lichaam en Bloed van Christus. Deze overgang is zeer beknopt in II, kort in III en uitvoerig in IV. In de oude Romeinse canon (I) heeft nooit een dergelijke expliciete epiclese gestaan.
# Het instellingsverhaal met de [[consecratie]] waarbij het lichaam en bloed van Christus onder de gedaanten van brood en wijn sacramenteel tegenwoordig gesteld worden.
# De [[anamnese (gebed)|anamnese]] waarin het lijden en sterven van [[Jezus (traditioneel-christelijk)|Christus]] en zijn glorievolle wederkomst in herinnering worden gebracht.
| |||