Koninklijke Militaire Kapel "Johan Willem Friso": verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Wijzigingen door 163.158.249.107 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door Grashoofd
Regel 27:
In 1888 werd Völlmar gepensioneerd en opgevolgd door [[Willem van der Linden]], die niet in staat bleek het hoge peil van de Koninklijke Militaire Kapel te handhaven. Het is hem slechts gegund geweest, het muziekkorps tot 1896 te leiden.
 
Na Van der Linden kwam [[N.A.Nicolaas Arie Bouwman]], vanaf 1878 kapelmeester van de stafmuziek van het 3e Regiment Infanterie te [[Bergen op Zoom (stad)|Bergen op Zoom]]. Vanaf het ogenblik dat hij de leiding in handen had nam de muzikale betekenis van de Koninklijke Militaire Kapel weer snel toe. Met Bouwman maakte de kapel een concertreis naar [[Gent]], [[België]], ter gelegenheid van de [[wereldtentoonstelling van 1913]]. Als eervol hoogtepunt in zijn carrière moet verder beschouwd worden de opdracht van [[Wilhelmina der Nederlanden|koningin Wilhelmina]] in 1907 om twee liederen van [[Adriaen Valerius|Valerius]] voor harmonieorkest te bewerken, welke liederen Hare Majesteit aan de Duitse keizer wenste aan te bieden. Helaas zijn veel muziekstukken van Bouwman en van zijn voorgangers verloren gegaan, toen de Oranje-kazerne, het tehuis van de Grenadiers en Jagers in [['s-Gravenhage]], in 1919 tot de grond toe afbrandde.
 
Na de pensionering van Bouwman in 1920 werd eerst kapelmeester Bandel en kort daarna de reserve-officier [[C.L. Walther Boer]] met de leiding van de K.M.K. belast. Deze werd benoemd tot tijdelijk directeur nadat bij een vergelijkend examen voor kapelmeester gebleken was, dat hij de beste van de kandidaten was. In 1921 volgde zijn benoeming tot directeur. In 1938 promoveerde Walther Boer tot doctor in de muziekwetenschappen aan de universiteit van [[Utrecht (stad)|Utrecht]] met een proefschrift ''Chansonvormen op het einde der 15e eeuw'', een unicum in de Nederlandse militaire muzikale wereld. Tijdens de directie C. L. Walther Boer was de K.M.K. evenals tijdens de leiding van verscheidene van zijn voorgangers, actief in het buitenland, door het geven van concerten, het deelnemen aan concoursen, e.d. Een uitschieter was wel op het concours te [[Le Havre]], [[Frankrijk]], in 1926 behaalde succes.