Ordedienst: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Link tussen Johannes Arnoldus van Bijnen en Jan van Bijnen toegevoegd |
|||
Regel 67:
Volgens een Amerikaans (destijds geheim) rapport over prins Bernhard, was de OD gedurende de bezetting grotendeels passief en was het daarom omstreden dat de prins veel van zijn staf uit de oud-leden van de OD betrok: "De belangrijkste kritiek over de prins lijkt de claim te zijn dat, bij het opzetten van zijn hoofdkwartier, hij oneerlijk bepaalde groepen en segmenten van de bevolking heeft bevoordeeld. Omstreden is dat een groot deel van zijn personeel betrokken is van de vroegere leden van de Orde Dienst, een ondergrondse groep die gedurende de bezetting passief bleef en pas op het ogenblik van bevrijding tevoorschijn kwam."
Een enkele weken ouder rapport geeft wat meer detail: "De Orde Dienst, georganiseerd onder de hoge bescherming van voormalig leger officieren, is een van de oudste Nederlandse
Een artikel in Elsevier bevestigt het streven van de OD naar een sterk leiderschap: "Reeds tijdens de oorlog liepen in het Verenigd Koninkrijk en Nederland mensen rond met een duidelijk omschreven beeld van het autoritaire bewind dat het vaderland na de bevrijding nodig had. Bij de Oranjes had koningin Wilhelmina daar zo haar eigen ideeën over en daarbij kon ze rekenen op de sympathie van schoonzoon Bernhard. Enkele kopstukken van de Ordedienst, een verzetsorganisatie die in feite de voortzetting was van de BVL uit het interbellum, koesterden een soortgelijk ideaal. Al in 1942 hadden voormalig landmachtcommandant jonkheer generaal [[Willem G. Roëll]], jonkheer [[Joan Schimmelpenninck]] en oud-gouverneur van Nederlands-Indië jonkheer [[Bonifacius Cornelis de Jonge (1875-1958)|Bonifacius Cornelis de Jonge]] plannen gepresenteerd om na de bevrijding als driemanschap op te treden en de macht naar zich toe te trekken. Hoewel zij aanvankelijk steun kregen vanuit Londen, kalfde deze – na kritiek van politici en andere verzetsorganisaties – tegen het einde van de oorlog weer af. Na de bevrijding ging de Ordedienst op in de Binnenlandse Strijdkrachten, waarvan een aantal vertegenwoordigers in 1945 nog een poging deed om prins Bernhard tot een machtsovername te verleiden. Naar eigen zeggen heeft de prins dit toen kort maar krachtig van de hand gewezen."
|