Binnen het [[protestantisme]] varieert de honhouding ten opzichte van homoseksualiteit van zeer afwijzend tot zeer open. Er zijn geen vastgelegde regels over hoe hiermee om te gaan zoals in de rooms-katholieke Kerk wel het geval is, meestal heeft ieder protestants [[kerkgenootschap]] en iedere protestantse persoon afzonderlijk hier zo zijn eigen visies op. Illustratief hiervoor was bijvoorbeeld de [[documentaire]] "Uit de schaduw", die in 2004 door de [[Evangelische Omroep]] werd uitgezonden op de Nederlandse televisie. In deze documentaire werden drie mannen enige tijd gevolgd die op zeer verschillende manieren omgingen met hun homoseksuele geaardheid, wat uiteindelijk leidde tot respectievelijk de keuze voor een [[homohuwelijk]], het besluit om [[celibaat|celibatair]] door het leven te gaan en het 'genezen' worden van deze geaardheid.<ref name="uit de schaduw">[http://www.eo.nl/thema/homosexualiteit/geloof/page/Christen_homo_s_uit_de_schaduw/articles/article.esp?article=5599688 Artikel "Christenhomo's uit de schaduw" op eo.nl, 1 november 2004]</ref>
In Nederland worden anno 2006 homoseksuele relaties geaccepteerd binnen de [[Doopsgezinde Broederschap]], de [[Remonstrantse Broederschap]], de [[Nederlandse Protestantenbond]] en delen van de [[Protestantse Kerk in Nederland]] (PKN); daar wordt het beschouwd als een normaal fenomeen gelijkgesteld aan heteroseksuele relaties. Er is voor degene die in het huwelijk willen treden ook de mogelijkheid om in de kerk zelf te trouwen. Een van de bekendste homoseksuele christenen binnen deze tak was de gelegenheids[[predikant]] [[Jos Brink]].<br />
