Kaolien: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
DeDuijn (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 53:
De grootste producent in de wereld zijn de [[Verenigde Staten]], waar een belangrijke voorraad aanwezig is in de staat [[Georgia (staat)|Georgia]]. De tweede producent is het [[Verenigd Koninkrijk]] met name in [[Cornwall]] en [[Devon]]. De derde producent is [[Brazilië]]. [[Duitsland]], [[Oostenrijk]] en [[Tsjechië]] hebben ook ruime voorraden. Rond 1900 ontdekte men in [[Caminau]] (deelgemeente van [[Königswartha]] in [[Saksen (deelstaat)|Saksen]]) een grote aanwezigheid van kaolien, die sinds [[1904]] in [[dagbouw]] ontgonnen wordt. In Zuid-Afrika wordt kaolien gevonden op het Kaaps Schiereiland bij [[Kaapstad]]. Er is ook ontginning in [[Marokko]].
 
In [[1768]] werd kaolien gevonden in de streek van [[Limoges]]. Vooral de [[steengroeve]] te [[Saint-Yrieix-la-Perche]] bleek heel interessant qua winning van het mineraal. In [[Ploemeur]] ([[Bretagne (regio)|Bretagne]]) wordt een laag kaolien ontgonnen sinds zijn ontdekking in 1904.
 
In [[Suriname]] is in de jaren 90 van de 20e eeuw getracht om de kaolien-winning van de grond te krijgen. De voormalige, innmiddels uitgeputte [[bauxiet]]mijnen bij [[Moengo]] leken daartoe een goed startpunt te vormen: nu het [[bauxiet]] was weggeschraapt kon de winning van kaolien beginnen. Het initiatief van enkele investeerders kreeg echter geen uitvoering. Echter sinds 2002 is men begonnen om na te gaan of winning mogelijk is. In samenwerking met [[TNO]] zijn proefboringen gedaan die aangetoond hebben dat winning mogelijk is. Op het terrein van de Anton de Kom universiteit in [[Paramaribo]] is in februari 2007 een laboratorium in gebruik genomen dat de kaolien gaat onderzoeken.