Kolenslag: verschil tussen versies

Het winnen van de kolenslag was, met de muntsanering van [[Camille Gutt]], een cruciale factor in het naoorlogse herstel. De vooropgezette productiedoelen werden gehaald en overtroffen. De records waren echter niet te danken aan een gestegen [[productiviteit]] en zijn daarom wel geïnterpreteerd als een kortetermijnsucces. De politiek van goedkope prijzen bleef moeilijk verzoenbaar met een aantrekkelijk loonbeleid. De focus op output ging ook ten koste van investeringen en veiligheid. Het zou duren tot de [[mijnramp van Marcinelle]] voor daar verandering in kwam. Het steenkoolbeleid was dan al overgedragen aan de [[EGKS]]. Die mocht zich buigen over een grotendeels verouderde sector waar sluitingen en afvloeiingen aan de orde van de dag waren.

Het succes van de kolenslag straalde af op de voordien onbekende Van Acker. OokNog in zijn derde regering bleef de kolenslag een absolute prioriteit, genoemd in de regeringsverklaring naast de prijzenslag en de uitvoerslag. Ook nadien bleef de Belgische regering een actief steenkoolbeleid voeren.