Jean-Henry d'Anglebert: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 20:
==Werken==
[[Bestand:Bourbon, Marie Anne.jpg|thumb|links|200px|Marie-Anne de Bourbon]]
Van D'Anglebert is één uitgave bekend, die in 1689 werd gepubliceerd. De verzameling bestaat uit 57 stukken - originele stukken en transcripties van orkestrale delen en aria's uit opera's van [[Jean-Baptiste Lully]] - voor [[klavecimbel]] verdeeld over 4 suites, en daarnaast vijf stukken voor orgel en vijf lessen voor begeleiding op klavier. De suites zijn zeer lang door het invoegen van de transcripties van de werken van Lully en ''vaudevilles'', populaire melodieën, om de bladzijden te vullen (zie voorwoord). D'Angleberts streven om de bladzijden optimaal te vullen vindt men ook terug in zijn muziek: die is sterk bewerkt en de bladzijden zijn zwart van de noten door [[versiering (muziek)|versieringen]], al dan niet uitgeschreven, die voor een dik gevulde muzikale textuur zorgen. Ook de bewerkingen van de volle, vijfstemmige orkestrale werken van Lully tot klaviertranscripties beïnvloedde D'Angleberts eigen dansen. In de [[allemande]]s en [[gigue]]s maakt hij vaak gebruik van volle, vijfstemmige akkoorden en drukkendrukke uitwerkingen binnen het werk zelf; de gigues zijn in een snel tempo. De twee [[polyfonie|polyfone]] gigues in 12/8 horen tot de eerste in hun soort in Frankrijk.
 
De orgelwerken zijn waarschijnlijk in het begin van de jaren zestig van de 17e eeuw geschreven. De composities tonen, net als die van D'Angleberts collega en tijdgenoot [[François Roberday]], de invloed van de [[Girolamo Frescobaldi]], zoals die in Frankrijk was doorgegeven door [[Johann Jakob Froberger]]. De fuga's zijn imitatief, volgen het 17e-eeuwse Franse gebruik, en niet [[contrapunt]]isch, met welke textuur men nu veelal fuga's associeert.