Rafik Hariri: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k WPCleaner v1.39 - Opgelost met behulp van WP:CW (Code 016: Sjabloon met een Unicode controle teken)
k red.
Regel 19:
 
=== Politieke gevolgen ===
Na de aanslag hebben de [[Verenigde Staten]] hun ambassadeur uit de Syrische hoofdstad [[Damascus]] teruggeroepen. Ook hebben diverse landen, waaronder de VS, [[Frankrijk]] en de [[Europese Unie]], [[Syrië]] opgeroepen om conform [[Verenigde Naties|VN]] [[resolutie 1559]] haarzijn troepen uit Libanon terug te trekken.
 
Op 28 februari 2005, exact twee weken na de moordaanslag, trad de Libanese regering af. De Libanese premier [[Omar Karami]] deed dit onder meer met de motivatie dat de regering niet het lopende onderzoek naar de bomaanslag in de weg moest staan. Echter, twee weken later werd Omar Karami opnieuw aangesteld als minister-president. De oppositie noemde deze aanstelling de "tweede moord" op Hariri: eerst werd zijn lichaam vermoord, nu ook zijn nagedachtenis. Omar Karami aanvaardde zijn benoeming, onder voorwaardehet voorbehoud dat hij alleen opnieuw aan de slag wilde indien de oppositie vertegenwoordigd iswas.
 
Vier weken na de moordaanslag werd in het centrum van [[Beiroet]] een massa-demonstratie gehouden, met naar schatting 1 miljoen deelnemers.
 
Rafik Hariri's zoon [[Saad Hariri]] leidde tijdens de verkiezingen van juni 2005 een coalitie genaamd 'Lijst Martelaar Rafik Hariri', die de verkiezingen met grote meerderheid won. Ook in 2009 behaalde hij een meerderheid tegenover een pro-Syrische coalitie. Hij was echter pas in staat een regering te vormen nadat Saudi-Arabië en Syrië in Damascus een akkoord hadden bereikt over de toekomst van Libanon.
 
=== Onderzoek naar de moord ===
Na de moord werd door de [[Verenigde Naties]] eenmiddels [[Resolutie 1595 Veiligheidsraad Verenigde Naties|onderzoekresolutie 1595]] een onderzoek gestart naar de daders van de aanslag. Het onderzoeksteam onder leiding van [[Peter FitzGerald]] heeftbracht op 24 maart 2005 een rapport uitgebrachtuit. DitHierin rapport legtwerd de verantwoordelijkheid voor de gespannen situatie bij buurland [[Syrië]] gelegd en steltgesteld dat de Libanese veiligheidsdiensten niet in staat dan wel onwillig waren om een professioneel politieonderzoek uit te voeren. Het rapport besluitbesloot met de aanbeveling om een vervolg-commissie in te stellen met als taak om alsnog een volwaardig politieonderzoek uit te voeren onder auspiciën van de [[Verenigde Naties]].
 
De resultaten van dit vervolgonderzoek onder leiding van de Duitser [[Detlev Mehlis]] werden op 21 oktober 2005 gepresenteerd en een tweede voortgangsrapport werd op 12 december gepresenteerd. De gevonden bewijzen wezen op betrokkenheid van Syrië en de pro-Syrische elementen in de Libanese veiligheidsdiensten. In totaal werden 19 personen als verdachten beschouwd. Het rapport besloot met aanbevelingen voor het verdere onderzoek.
 
Op 30 mei 2007 is doorbesloot de [[Veiligheidsraad]] besloten tot de oprichting van het [[Libanontribunaal|Speciaal Tribunaal voor Libanon ("Libanontribunaal")]] om de daders te berechten, in ([[Resolutie 1757 Veiligheidsraad Verenigde Naties|resolutie 1757]]). Dit tribunaal zeteltzetelde in de Nederlandse plaats [[Leidschendam]]. Op 13 juli 2010 werd de eerste openbare zitting van het tribunaal gehouden.
 
Op 23 mei 2009 schreef het Duitse weekblad [[Der Spiegel]] op gezag van een bron bij het Libanontribunaal dat de militante partij van sjiitische moslims [[Hezbollah]] achter de aanslag zat. Uit een analyse van telecom-gegevens zou blijken dat tot twintig Hezbollah-agenten voor en tijdens de aanslag in de buurt waren van de daders.
 
Hezbollah daarentegen heeftdroeg in 2010 materiaal overgedragenover aan de Libanese hoofdaanklager waaruit zou blijken dat Israël betrokken was bij de liquidatie. De hoofdaanklager heeftoverhandigde deze informatie, Israëlische luchtopnames, overhandigd aan het Libanontribunaal.
 
== Externe links ==