Hertogdom Lotharingen: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 42:
Lotharingen ontstond uit [[Midden-Francië]], dat was gecreëerd door de verdeling van het rijk van [[Karel de Grote]] bij het [[Verdrag van Verdun]] in 843. Midden-Francië, dat zich uitstrekte van de [[Noordzee]] tot [[Italië]], werd toegewezen aan de oudste zoon, [[Lotharius I]], die ook de keizerskroon kreeg.
 
In 855 deelden de drie zoons van Lotharius dit [[Karolingen|Karolingische]] middenrijk verder op in het [[Verdrag van Prüm (855)|Verdrag van Prüm]], waarbij het meest noordelijke deel als koninkrijk toeviel aan ''[[Lotharius II]] (855-869)''. Dit gebied werd "Regnum Hlotharii" genoemd, oftewel ''koninkrijk Lotharingen'' naar de naam van de koning. Grosso modo omvatte dit gebied het noordoosten van het huidige Frankrijk inclusief de [[Elzas]], en het gebied van de [[Nederlanden]] tussen [[Schelde (rivier)|Schelde]] en [[Rijn]], dus zonder het [[graafschap Vlaanderen]] maar met de streek van [[Aken (stad)|Aken]], [[Keulen (stad)|Keulen]] en [[Koblenz (Duitsland)|Koblenz]] (het oude [[Germania Inferior]] en [[Germania Superior]]). Lotharius' kinderloze huwelijk domineerde zijn politiek. Zijn scheiding en zijn buitenechtelijke kinderen werden niet erkend door [[Paus Nicolaas I]]. Na de dood werd Lotharingen geannexeerd door zijn oom, de West-Frankische koning [[Karel de Kale]]. In het verdrag van [[verdrag van Meerssen|Meerssen]] (870) tussen zijn ooms Karel, en [[Lodewijk de Duitser]] werd Lotharingen gesplitst en verdeeld tussen [[West-Francië|West-]]en [[Oost-Francië]]. Zijn broer [[Lodewijk II van Italië]], gebonden door beleg van [[Emiraat Bari]], kon dit niet tegenhouden.
 
Na de dood van Karel de Kale viel de Oost-Frankische [[Lodewijk III de Jonge]] West-Francië binnen. Zijn neven [[Lodewijk III van Frankrijk]] en [[Karloman van Frankrijk]] schonken hem heel Lotharingen met het [[Verdrag van Ribemont (880)|Verdrag van Ribemont]] (880). Zijn broer [[Karel III de Dikke]] werd de laatste heerser van gehele [[Frankische rijk]], na de dood van zijn broers en neven. In 887 werd hij afgezet door [[Arnulf van Karinthië]], de buitenechtelijke zoon van zijn broer [[Karloman van Beieren]]. [[Odo I van Frankrijk]] werd de eerste koning uit het huis van [[Robertingen]] in West-Francië.