Het derde album ''Breaker''(1981) deed het nog beter en betekende de Europese doorbraak. Later volgden hoogtepunten als ''Restless and Wild'' (1982) (waarvan het nummer ''Fast as a Shark'' gezien kan worden als het eerste [[speedmetal]]nummer), ''Balls to the Wall'' (1983) (waarmee ze zelfs in [[Verenigde Staten|Amerika]] succes hadden) en ''Metal Heart'' (1985). Middelpunt van Accept is zanger Dirkschneider, die eruit zieteruitziet als een militaristische [[dwerg (fictieve soort)|dwerg]] maar gezegend is met een door merg en been gaande stem en zich moeiteloos tussen de gitaarduels van Hoffman en Fischer staande weet te houden. De eerste haarscheurtjes werden in [[1981]] zichtbaar toen gitarist Fischer besloot, vlak voor de opnames van ''Restless And Wild'', uit de groep te stappen. Een geschikte opvolger diende zich niet aan, en daarom besloot Hoffman dan maar zelf alle gitaarpartijen voor zijn rekening te nemen. Tijdens de tour die volgde werd Accept ondersteund door gitarist [[Jan Koemmet]]. Op het album ''Balls to the Wall'' nam [[Herman Frank]], naast Hofmann, de gitaar voor zijn rekening. Hierna verliet hij de groep weer. Toen het album ''Balls to the Wall'' opeens bleek aan te slaan, koos Fischer eieren voor zijn geld en keerde terug. In deze line-up werden de succesvolle albums ''Metal Heart'' en ''Russian Roulette'' opgenomen.
