Helen Lemmens-Sherrington: verschil tussen versies

Sherrington nam zanglessen in [[Rotterdam]] en [[Brussel (stad)|Brussel]]. Zij begon haar loopbaan met optredens in concertgebouwen en trouwde in 1857 in Londen de Belgische organist en componist [[Jacques-Nicolas Lemmens]] (1823-1881), die de school voor kerkmuziek in [[Mechelen (stad)|Mechelen]] stichtte in 1878.<ref>Arthur Eaglefield Hull, ''A Dictionary of Modern Music and Musicians'' (Dent, London 1924), 293.</ref> Het echtpaar vestigde zich na hun huwelijk op het kasteel Linterpoorten te Zemst en samen toerden zij vele landen om concerten te geven. Haar debuut op het podium maakte zij in 1860, tijdens de opvoering van de nieuwe opera ''Robin Hood'', geschreven door George Alexander Macfarren (libretto door John Oxenford). Dit stuk werd door Edward Tyrrel Smith uitgekozen als het stuk waarmee hij een poging wilde doen het op te voeren als een Engelse opera in het Her Majesty's Theatre. De zangers die waren geëngageerd waren Lemmens-Sherrington (Marian), Charles Santley en John Sims Reeves (Locksley). De duetten met Reeves, ''when lovers are parted'' en het lied van Marian ''True love, true love in my heart'' (het thema van de opera) kregen veel applaus; deze liederen waren zelfs zo succesvol dat Reeves en Sherrington betere recensies kregen dan Thérèse Tietjens en Antonio Giuglini, die op avonden optraden dat eerder genoemde opera niet werd opgevoerd, in ''Il trovatore'' en ''Don Giovanni''.<ref>J. Sims Reeves, ''The Life of Sims Reeves, Written by Himself'' (Simpkin, Marshall, London 1888), 220-28.</ref> <ref>J.H. Mapleson, ''The Mapleson Memoirs 1848-1888'' (Belford, Clarke & Co, Chicago & New York 1888), 28.</ref>

Van januari tot maart 1864 zong Sherrington de rol van Marguerite in [[Charles Gounod|Gounod's]] ''[[Faust (Gounod)|Faust]]''.<ref>C. Santley, ''Student and Singer - The Reminiscences of Charles Santley'' (Edward Arnold, London 1892), 206-207.</ref> In de Royal English Opera te [[Coven Garden (London)|Covent Garden]] verscheen zij in [[George Alexander Macfarren|Macfarrens]] ''Helvellyn'' en in [[John Liptrot Hatton|John Liptrot Hattons]] ''Rose, or loveLove's ransomRansom''. De volgende twee seizoenen trad zij op in de Italiaanse opera in Covent Garden, onder meer in de rol van Donna Elvira (''Don Giovanni''), als Adalgisa (in ''Norma''), als Élisabeth de Valois (''Don Carlos''), als Isabella (''Robert le diable'') en als Prascovia (''L'étoile du nord'').<ref>Rosenthal and Warrack 1974.</ref> Hierna trad zij meer op op concertpodia, vooral in gezelschap van Antoinette Stirling, Sims Reeves en Signor Foli; dat was met name bij ballet-concerten, onder leiding van John Boosey.<ref>C. Santley, ''Reminiscences of My Life'' (Isaac Pitman, London 1909), 34.</ref>