Jean-Claude Malgoire: verschil tussen versies

'''Jean-Claude Malgoire''' ([[Avignon]], [[25 november]] [[1940]]) is een [[Frankrijk|Frans]] [[dirigent]], [[musicoloog]], [[muziekpedagoog]], [[hoboïst]] en [[althobo|althoboïst]]ïst. Hij werd beschouwd als een van de belangrijkste eigentijdse Franse dirigenten.

Malgoire begon zijn muzikale studies in zijn geboortestad. Vervolgens studeerde hij [[Hobo (muziekinstrument)|hobo]] en [[compositie (muziek)|compositie]] aan het [[Conservatoire national supérieur de musique]] te [[Parijs]] en behaalde eerste prijzen voor [[solist|solospel]] en [[kamermuziek]].

Tijdens zijn baan als althoboïst in het [[Orchestre de Paris]] ontwikkelde hij zijn interesse voor het [[dirigent|dirigeren]] en de [[musicologie]]. Hij was als dirigent werkzaam in [[Kopenhagen]], [[Stockholm]], het [[Royal Opera House]] [[Covent Garden (Londen)|Covent Garden]] te [[Londen]], de [[Opéra Garnier]] te [[Parijs]], de operahuizen in [[Karlsruhe (stad)|Karlsruhe]], [[Palermo (stad)|Palermo]] en aan het [[Teatro Real]] (Koninklijk Theater) te [[Madrid (stad)|Madrid]]. In 1966 was hij medeoprichter van ''La Grande Écurie et la Chambre du Roy'', een instrumentaal ensemble dat zich bezig hieldbezighield met de uitvoeringen van barokmuziek. Met dit ensemble gaf hij meer dan 2.000 uitvoeringen in de gehele wereld.

Later stichtte hij een tweede ensemble ''Atelier Lyrique de [[Tourcoing]]'', dat de [[authentieke uitvoeringspraktijk]] propageerde van [[opera (muziek)|opera's]] uit de [[barokmuziek|barok]] en nog vroeger. Concertreizen met dit ensemble brachten de hoge kwaliteit van zijn uitvoeringen aan het licht. Dit kreeg bijval van publiek en critici. Te noemen zijn twee van [[Jean-Philippe Rameau|Rameau]]-producties, het ballet ''[[Les Indes galantes]]'' in 1974 tijdens het "English Bach Festival" en de opera ''Hippolyte et Aricie'' in 1978 in het [[Royal Opera House]] [[Covent Garden (Londen)|Covent Garden]]. Met dit ensemble won hij (in 1983 met [[Claudio Monteverdi|Monteverdi's]] ''L’incoronazione di Poppea'' en in 1995 met de [[Wolfgang Amadeus Mozart|Mozart]][[Lorenzo da Ponte|/Da Ponte-]][[trilogie]] ''[[Le nozze di Figaro]]'', ''[[Don Giovanni]]'' en ''[[Così fan tutte]]'') twee keer de prijs voor de beste operaproductie op [[compact disc|CD]] van het jaar.

Een verder hoogtepunt was de uitvoering van de opera ''Tancrède'' uit 1702 van de Franse componist [[André Campra]] tijdens het "[[Aix-en-Provence]] festival" in 1986. In 2001 voerde hij een nieuwe versie van de opera ''Catone in Utica'' van [[Antonio Vivaldi (componist)|Antonio Vivaldi]] op.

** [[Sigismond_von_NeukommSigismond von Neukomm|Neukomm]], ''Requiem''

** [[Sigismond_von_NeukommSigismond von Neukomm|Neukomm]], ''Missa Solemnis pro die acclamationis Johannis VI'',