ZOO Antwerpen: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Aantal soorten aangepast naargelang meest recente officiële bron |
→19e-eeuwse stadsdierentuin: zie overleg |
||
Regel 35:
[[Bestand:Olifant in ZOO Antwerpen.jpg|thumb|Aziatische olifant]]
Hoewel de Antwerpse zoo pas op 21 juli 1843 de deuren opende voor het publiek, werd het contract van de allereerste directeur [[Jacques Kets]] al afgesloten op 19 juni 1841. Pas op 1 maart 1843 werd de eerste anderhalve hectare grond in de toenmalige vijfde wijk [[Groenenhoek]] aangekocht, naast het toen pas opgetrokken houten [[station Borgerhout]]. Toen de dierentuin in 1843 dan eindelijk de deuren opende, lag de ingang nog aan de Borgerhoutsesteenweg, de huidige [[Carnotstraat]]. Op dat moment was er naast de collectie opgezette dieren van Kets nog niet veel te zien: enkel wat geiten en paarden. In 1844 stond er in de zoo slechts één gebouw dat, naast de collectie van Kets, kooien bevatte voor roofdieren, een aantal apen, vogels en slangen. In 1847 arriveerde de eerste [[chimpansee]] in de zoo, een dier dat volgens kranten uit die tijd zelfs samen met de directeur dineerde.
De Antwerpse zoo was reeds van in het begin een publieke dierentuin en dus per definitie toegankelijk voor iedereen. In de praktijk bleek dat echter helemaal niet waar te zijn, waarvan de toegangsprijs van 1 frank - toen bijna een dagloon van een arbeider - getuige is. Zelfs wanneer ''de gewone mens'' het geld wel had, was de kans groot dat hij aan de ingang botweg geweigerd werd. De directie ontving zelfs klachten van de hoge burgerij wanneer kindermeisjes of huispersoneel in de zoo rondliepen. De zoo was op dat moment in de eerste plaats een sociale ontmoetingsplaats en dan pas een tuin met exotische dieren. Hierin kwam pas in 1862 verandering toen men op [[paasmaandag]], de eerste zondag na [[Pinksteren]] en de tweede zondag van augustus de prijs zodanig verlaagde dat ook gewone burgers de zoo konden bezoeken. Bovendien werden vanaf dan ook scholen uitgenodigd voor een bezoek aan de tuin. Op meer toegevingen zou "de gewone mens" nog moeten wachten tot na de [[Eerste Wereldoorlog]].
|